Δεν είναι τίποτε του ανθρώπου δεδομένο. Ούτε η δύναμη

ούτε η αδυναμία ούτ’ η καρδιά του. Κι όταν θαρρεί

τα χέρια  ότι απλώνει σαν του σταυρού σκιά είναι η σκιά του

Κι όταν θαρρεί στην αγκαλιά την ευτυχία του πως σφίγγει τότε την λιώνει

Παράξενος είν’ η ζωή του χωρισμός και πονεμένος

Έρωτας δεν υπάρχει ευτυχισμένος

Μοιάζει η ζωή του με τους άοπλους στρατιώτες

Που γι’ άλλη μοίρα κάποιοι τους φόρεσαν στολή

Αν σηκωθούν πρωί σε τι τους ωφελεί

Αυτούς  που βράδυ θα βρούμε πάλι αβέβαιους κι αδρανείς

Τα λόγια τούτα  εσύ Ζωή μου να λες

Κι άλλο μην κλαις

Έρωτας δεν υπάρχει ευτυχισμένος

Αγάπη μου όμορφη, αγάπη μου ακριβή ραγισματιά μου

Μέσα μου σ’ έχω  σαν πουλάκι λαβωμένο

Κι αυτοί  χωρίς να ξέρουν μας κοιτούν  που περνάμε

Λέγε ύστερα από μένα τις λέξεις που έχω πλέξει

Και πέθαναν ευθύς στα μεγάλα σου μάτια

Έρωτας δεν υπάρχει ευτυχισμένος

Είναι αργά πια τώρα να μάθουμε να ζούμε

Ας κλάψουν μες στη νύχτα σαν μία οι καρδιές μας

Πόση δυστυχία θέλει το πιο μικρό τραγούδι

Με πόσες ενοχές πληρώνεται ένα ρίγος

Πόσους λυγμούς ζητάει μια μελωδία κιθάρας

Έρωτας δεν υπάρχει ευτυχισμένος

Έρωτας δεν υπάρχει που δεν έχει και πόνο

Έρωτας δεν υπάρχει που δεν θα μας συντρίψει

Έρωτας δεν υπάρχει που δεν θα μας μαράνει

Και της πατρίδας ο έρωτας όμοια με τον δικό σου

Έρωτας δεν υπάρχει που δεν ζει απ’ το δάκρυ

Έρωτας δεν υπάρχει ευτυχισμένος

Αλλά είναι αυτός ο έρωτας των δυο μας

Από τη συλλογή: «Το Γαλλικό Εγερτήριο»  (1944)

Λουί Αραγκόν (1897-1982): Κορυφαίος Γάλλος ποιητής, πεζογράφος, δοκιμιογράφος, και ιστορικός. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και εξέδωσε πρωτοποριακά λογοτεχνικά περιοδικά. Είναι μαζί με τον Αντρέ Μπρετόν και τον Πωλ Ελυάρ οι πρωτεργάτες του υπερρεαλιστικού κινήματος. Πολλά ποιήματά του μελοποιήθηκαν από κορυφαίους συνθέτες. Φίλος της Ελλάδας, συνδέθηκε φιλικά με τον Γιάννη Ρίτσο.