το τρίπτυχο μιας χαμένης γυναίκας

είναι χαμένη

τα μάτια της τα λένε όλα

 είναι χαμένη

δένεται με τον οποιονδήποτε

για την κάνει άνθρωπο

να τη βγάλει απ’ το μάρμαρο

είναι χαμένη.

η φωνή της τρέμει στο σκοτάδι

φωνάζει τη μαμά της

στο παιδικό δωμάτιο της

για να της δώσει Ζάναξ

 είναι χαμένη.

ο δάσκαλος της

θέλει να της κατεβάσει

 με τα χέρια του

τον λάρυγγα για να τραγουδά καλύτερα

 είναι χαμένη ξανά

ουρλιάζει στο μπάνιο του Ωδείου

 κρατώντας την ψυχή της

 στο στόμα

 είναι χαμένη ξανά.

το σκοτάδι την πνίγει απ’ τα παραμύθια

 του συντρόφου της

της μαμάς της

του δάσκαλού της

και κανείς δεν την ακούει

 να αργοπεθαίνει

 στην κωματώδη ζωή της

–φοβάμαι ότι θα χαθεί

 μια και καλή.