Θα μπω στο εορτολόγιο ως οσία
– παρακαλώ και προκαλώ τους αρχιερείς-
Ήδη σπαράσσομαι σε Τμήματα δημόσια,
Στρέφω την παρειά για διπλό ράπισμα.
Έχω μετανοήσει ειλικρινώς.
Αλλά δεν πρόκειται ποτέ μου ν’ αλλαξοπιστήσω.
Όμως, ο Κύριος παρέλειψε να πει τι γίνεται μετά απ’ αυτό το ράπισμα
Γι’ αυτό κι εμείς αυτοσχεδιάζουμε διαρκώς
είτε ακονίζοντας το σετ της ξιφασκίας,
Eίτε ασκούμενοι στο σκοπευτήριο της γωνίας,
Είτε αγοράζοντας σχοινί σε προσφορά,
Είτε και σμίγοντας ηδονικά ποτά
Με αρώματα βαριά και μαύρα βότανα.
Μπορούμε ακόμα να χαλκεύσουμε προσεχτικά
Με τέχνη μαθητείας πολύχρονης,
Δολόεντα, αράχνια και λεπτά, τα δέσματα του αμφιγύεντος Ηφαίστου.
Αν μείνουν άπρακτα, ταιριάζουν θαυμαστά και στο λαιμό, το χέρι , το κεφάλι.
(Παρά την κρίση παραμένουν αρκετές οι τελετές κι οι ευκαιρίες για επίδειξη).
Όμως, τέτοια κοσμήματα περικαλλή, με τέχνην απαράμιλλη κι αξίαν ιστορική
Και προ παντός με χρήση αντεστραμμένη, μόνον ειδότες θα μπορούσαν να εκτιμήσουν,
Ομότεχνοί μας Δαναοί και δώρα φέροντες.
Βιογραφικό Σημείωμα
