ΠΑΛΙΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
«ὅτι χίλια ἔτη ἐν ὀφθαλμοῖς σου ὡς ἡμέρα ἡ ἐχθές»[1]
Στον Γιώργο Ζουγανέλη
Τ’ αδέλφια σου παίρνουν
Τηλέφωνο στον αριθμό σου
Που εγώ απαντώ
Οι φίλοι ζητούν
Ένα μήνυμά σου
Που εγώ στέλνω
Εσύ πάλι
Έρχεσαι στον ύπνο μου
Συχνά
Κι ακόμη πιο συχνά
Φεύγεις
Κι εγώ;
Εγώ μετρώ τους μήνες
Και νομίζω πως μόνο μια μέρα βάστηξε
Κι αυτός ο χρόνος
Στον π. Σπυρίδωνα Αργύρη
Κάθε Κυριακή
Ξαπλώνω εμπρός Σου
Ανοίγομαι τραυματισμένος και νικητής
Για μια Σου λέξη
Κι Εσύ
Γυρνάς στο πλάι το πρόσωπο
Χαϊδεύεις τα χρυσά μου σκεύη
Σπρώχνεις με τον αγκώνα τον πλησίον
Και λες για μένα όσα νομίζω πως γνωρίζεις καλά
Και δεν γνωρίζω
Ξέρεις πόσο φωτίζουν οι πληγές μου;
Όσο ν’ αγγίξεις το χέρι του
Άλλου
Και να το καταλάβεις
Πως είναι δικό Σου
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Η Ελένη Λιντζαροπούλου είναι Θεολόγος και ποιήτρια. Κείμενα, δοκίμια και κριτικές της δημοσιεύονται σε διάφορα περιοδικά και στο διαδίκτυο. Οι δύο πρώτες ποιητικές συλλογές της Ο Πίθος των Γυναικών και Η Εποχή των Λέξεων κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις των Φίλων. Από τις Εκδόσεις Παρρησία κυκλοφορεί η ιστορία για παιδιά Ο Βασίλης κι ο Αι Βασίλης, ενώ το 2017 εκδόθηκαν από τις Εκδόσεις Αρμός μια συλλογή πεζών κειμένων της με τίτλο Κείμενα μικρά σχεδόν ανήλικα και η τελευταία της ποιητική συλλογή με τίτλο Η αναιδής σκιά.
[1] Ψαλμός 89ος