Ο Τιτανικός, τα ναυάγια γενικώς ασκούν περίεργη έλξη. Το ένστικτο τού Θανάτου;
https://aefestival.gr/festival_events/katastrofi/
Αρκετά πια με τη σκατολογία, την επίδειξη μαλακών πεών, την επί σκηνής διούρηση, τον ανοργασμικό αυνανισμό… Σαν λυσσασμένα υπερκινητικά ποντίκια στον Τιτανικό. Μαινάδες χωρίς προβιές, Διόνυσος δίχως θύρσο. Άμουσοι κι απαίδευτοι. Κρατικοδίαιτοι επαναστάτες τού καναπέ, παραχαράκτες δήθεν αντιεξουσιαστικών πεποιθήσεων. Βρίζοντας το κακόβουλο και καλοπροαίρετο κοινό χωρίς λόγο. Ακόμα και το αυτομαστίγωμα, ο αυτοσαρκασμός δεν αρκεί ως εξιλέωση. Από τότε που εξορίστηκε η υψηλή Ποίηση και η μουσική Αρμονία από την θεατρική πράξη ξαναγυρίσαμε στο αταβιστικό στάδιο της Ανθρωπότητας. Η άγνοια των νόμων του Σύμπαντος είναι τραγικά καταστροφική. Ύβρις, Άτη, Νέμεσις…
Θλίψη μου προκάλεσε αυτή η επίσημη φεστιβαλική παράσταση που θα ταξιδέψει λέει σε όλον τον κόσμο. Ελπίζω όχι. Έλεος. Λυπηθείτε μας. Λυπηθείτε τον εαυτό σας. Τόση κακογουστιά ούτε οι άνθρωποι των σπηλαίων δεν θα άντεχαν. Και η ομοιοπαθητική δεν είναι άλλοθι. Κακομαθημένα παιδιά που πατάνε με τα. πανάκριβα λασπωμένα παπούτσια τους τα απέναντι καθίσματα στο μετρό ή στο λεωφορείο. Χαλασμένες εξατμίσεις που εκπέμπουν καυσαέρια αντί να ομιλούν. Τόση παρακμή δεν μπορεί, σε κάποια καινούργια Αναγέννηση θα βγάλει. Και τα σκουπίδια της Τέχνης στη χωματερή τών Λιοσίων να δηλητηριάζονται οι παραστρατημένοι γλάροι που καταπίνουν αμάσητο το κάθε τι, δίχως κρίση. Η Κρίση όμως καιροφυλακτεί να μας ισοπεδώσει. Δικαίως. Αλίμονο στους Ηρόστρατους που αντί να χτίζουν (δύσκολο) γκρεμίζουν (ευ-κολάκι – η …ορθογραφία δική σας). Έλεος βρε παιδιά. Και η κατεδάφιση θέλει τεχνική. Απαιτεί μαστοριά κι αυτή. Εσείς ουρλιάζατε υποδεχόμενοι τους γενναίους θεατές που αντί να απολαμβάνουν το φεγγάρι σε μια παραλία σάς ανέχονται. Θέλει κι η κουλτούρα το μάστορά της. Απαιτεί και ο σοφολογιωτατισμός θυσίες. Ας σώσουμε το περιβάλλον χωρίς Ιφιγένειες. Σκεφτήκατε ποτέ ότι η αναισθητική αντιαθλητική υπερκινητική οργή σας μόνον αδυναμία συγκέντρωσης προσοχής και στοχευμένης δράσης προδίδει και μπορεί να προκαλεί το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα;
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ, ΝΑΙ. ΑΛΛΑ ΣΕ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΈΧΟΥΝ ΣΤΟΝ ΉΛΙΟ ΜΟΙΡΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΟΜΠΡΕΛΕΣ ΚΑΙ ΑΙΓΙΔΕΣ. ΠΟΥ ΠΑΣΧΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΕΣ ΙΔΙΟΙΣ ΑΝΑΛΩΜΑΣΙΝ. Με αυτούς είμαι εγώ. Θα το λέω και θα το φωνάζω μέχρι τελικής επί-πτώσεως. Και μόνο τον Θεό φοβάμαι, που εσείς δεν πιστεύετε. ΟΜΩΣ ΤΕΧΝΗ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΌΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΗΤΕ ΙΕΡΟ ΜΗΤΕ ΌΣΙΟ. ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΣΕ ΚΑΤΙ ΑΓΑΘΟ, ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΣ, ΗΘΙΚΟ, ΑΡΜΟΝΙΚΟ, ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟ, ΣΥΜΦΙΛΙΩΤΙΚΟ, ΦΙΛΕΙΡΗΝΙΚΟ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ, ΣΥΝΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ επειγόντως…
Αποδεχθείτε την διαφορετικότητα των άλλων, ακόμα κι όταν είναι οι «γέροντες» γονείς σας ή παππούδες σας. Τα χρηστά ήθη, η καλή πολιτική αγωγή, η καθαριότητα (εσωτερική και εξωτερική) είναι προϋπόθεση για να ασχοληθείτε με το ιερό λειτούργημα τής Τέχνης σε σκοτεινούς μεταβατικούς καιρούς.
«Πόλις εστί νόμω» (από το ρήμα «νέμω»), έλεγαν οι αρχαίοι.
Όσο για το «προγλωσσικό στάδιο τής Ανθρωπότητας» και τις συνελεύσεις των πολυκατοικιών που αναφέρατε στην εργώδη αλλά όχι και οργιαστική παράστασή σας, κάντε κάτι ΕΣΕΙΣ για να το διορθώσετε, με το παράδειγμά σας, με την αρμονική συνεργασία σας, με σεβασμό στα μάτια, στα αυτιά και στις καλοπροαίρετες πεποιθήσεις μας. Αλλιώς, το ΧΑΟΣ που σας έλκει θα ΜΑΣ καταπιεί όλους, σαν μαύρη τρύπα. Με τις αλλοπρόσαλλες χαοτικές συμπεριφορές σας αυξάνετε την ΕΝΤΡΟΠΙΑ τού συστήματος Γη.
Όσο για την περίφημη «Γαία», που αναφέρατε υποτιμητικά ως «μεταφυσική», ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΛΑΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΣΕΒΑΣΤΗΚΑΝ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΑΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΕ ΘΗΛΥΚΟ ΌΝΟΜΑ, ΩΣ ΜΕΓΑΛΗ, ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΗ, ΑΝΕΚΤΙΚΗ ΜΗΤΕΡΑ, μόνον εκείνοι οι σεβαστικοί, εκείνες οι σεβαστικές, εκείνα τα σεβαστικά, άφησαν προοδευτικά επιτεύγματα στην ΙΣΤΟΡΙΑ. Τα άλλα όλα σποδός και κουρνιαχτός, ιαχές βαρβάρων.
Τελικά, σκέφτομαι γράφοντας πολύ προσεκτικά αυτό το σημείωμα, ΠΟΣΟ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΙ, ΠΟΣΟ ΈΝΤΡΟΜΟΙ θα πρέπει να είστε για να φέρεστε έτσι, σαν λυσσασμένα, αφιονισμένα ποντίκια στα αμπάρια τού Τιτανικού που αρχίζει να γέρνει επικίνδυνα; Αν και μάλλον στο κατάστρωμα είστε, στο πάνω-πάνω, των προνομιούχων. Στα αμπάρια συνωστίζονται όσοι/όσες/όσα δεν έχουν στον ήλιο μοίρα…
Σταματώ εδώ, γιατί και η ανακλαστική οργή απαιτεί τεχνική στη διαχείρισή της.
Τελικά, μόνο για το περιβάλλον δεν συζητήσατε. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΩΣΑΤΕ ΤΟ ΛΟΓΟ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΙΑΔΡΑΣΑΤΕ; Αλλά βέβαια, κάτι τέτοιο θα απαιτούσε εσωτερική γαλήνη, Γνώση, μεράκι, υπομονή, επιμονή, σεβασμό και αξιοπρέπεια, φιλότιμο (λέξεις που χάνουν αργά αλλά σταθερά το περιεχόμενό τους).
Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας, ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασιολόγος και κριτικός
