Ασύλληπτες κοινότοπες αμπελοφιλοσοφίες, φληναφηματολογίες,  πα[…]πυρολογίες, με επίσημο, επισημότατο μανδύα, αμφιβόλου πρωτοπορίας.

 Να, που αναγκάζομαι στα γεράματα να αριστοφανίσω, αφού πλέον ό,τι και να γράψουμε στα σοβαρά ή στα μισοαστεία, μάλλον πετιέται στον κάλαθο των αχρήστων κάτω από το γεμάτο, ασφυκτικά γεμάτο χρηματοκιβώτιο των εμπόρων τής Τέχνης…

Ο «Φιλοκτήτης», ένα ιδιαίτερα στατικό, ποιητικό δράμα τού Σοφοκλή, προκαλεί – μαζί με τον «Αίαντα» – αφόρητους πονοκεφάλους στους μετανεωτερικούς αποδομιστές. Γιατί πώς να γκρεμίσεις τον μονόλιθο; Ξεφεύγει από το μικρομεσαία μέτρα και σταθμά; Είναι έργο γιγάντων τού Πνεύματος!!! Οι καταναλωτές επιχρωματισμένου χημικώς ωριμασμένου οινοπνεύματος (ανωρίμου ωστόσο) επιδίδονται εναγωνίως να παραβγούν με τους γίγαντες τής Οικουμένης, σαν τα νήπια που προσπαθούν να πηδήξουν τον Ισθμό χωρίς μηχανικό μέσο… προκαλώντας φυσικά τον αβίαστο γέλωτα των μεγάλων, των σημαντικών, εκείνων που έχουν συνείδηση τής ταπεινότητάς τους. Όταν ολόκληρος Stephen Hawking γράφει βιβλίο όπου ομολογεί ότι πάτησε στους ώμους γιγάντων Επιστημόνων που προηγήθηκαν, με ποιο, με πόσο ανυπολόγιστο θράσος καταπιάνεστε με τον Σοφοκλή και μάλιστα με τον Φιλοκτήτη του; Δεν έχετε συνείδηση τής γελοιότητας κάθε παρομοίου εγχειρήματος;

Γράψτε τα απλοϊκά εργάκια σας, με πρωτοβάθμιες προσεγγίσεις τού Επέκεινα, καλύψτε την κενότητά σας με αοριστίες, καλύψτε την αποκρουστική γυμνότητά σας με πνευματικά φύλλα συκής, αλλά μην μάς παρασέρνετε σε διαδοχικά παραληρήματα με δήθεν πειραματισμούς και πρωτοπορίες και ιδεολογήματα και ξεπερασμένες παρενδύσεις, που είναι τόσο πανάρχαιες όσο και το θέατρο. Μάλιστα, κομίσατε «γλαύκαν εις Αθήνας» και εις Παλαιάν Επίδαυρον, βεβαίως. Ήθελα να ήξερα, δεν αντιληφθήκατε το ανύπαρκτο χειροκρότημα των εμβρόντητων θεατών (πλην των δικών σας ανθρώπων, βεβαίως);

Τόση έλλειψη αυτογνωσίας καταντάει εθελοτυφλία!!!

Δεν βρίσκω λόγια να πω κάτι παραπάνω.

Περιμένω στη γωνία με αγωνία να δω πότε θα πάμε παραπέρα, ξεχνώντας έστω για λίγο (έστω κι από αφηρημάδα) την ματαιοκάματη αλαζονεία μας.

Έλεος βρε παιδιά! Όση καλή θέληση κι αν έχουμε, όσο καλή κι αγαθή ψυχούλα κι αν διαθέτουμε, όσο κι αν θέλουμε (που ΘΕΛΟΥΜΕ) να σας βοηθήσουμε, μήτε στα πλαίσια τής ουμανιστικής ανεκτικότητας δεν αντέχονται τόσες φληναφηματολογίες περί ζωής και θανάτου.

Κι όπως λέει ο Καρυωτάκης στην μυθική, στην αξεπέραστη, στην πάντα επίκαιρη «Πρέβεζα»:

Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους

αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία…

Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,

θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.

Καλοί, άξιοι, αξιέπαινοι, ηρωικοί/ηρωικές οι ηθοποιοί/ηθοποιές, αλλά τι να το κάνεις, όταν ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΕΙΜΕΝΟ ΆΞΙΟ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗΣ;

«Απορία ψάλτου…».

Άντε, να δούμε τι άλλο θα πάθουμε μέχρι να βγούμε από αυτό το δήθεν μετά-μετανεωτερικό λούκι.

Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασιολόγος και κριτικός

https://konstantinosbouras.gr

info από το επίσημο Δελτίο Τύπου:

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

ΘΕΑΤΡΟ

ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΖΕΡΒΟΥΛΑΚΟΣ

Φιλοκτήτης

του Χρήστου Οικονόμου

ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

28 – 29 Ιουλίου

Την παράσταση Φιλοκτήτης σε κείμενο του βραβευμένου συγγραφέα Χρήστου Οικονόμου, εμπνευσμένη από το ομώνυμο έργο του Σοφοκλή, παρουσιάζει ο σκηνοθέτης Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου στις 28 και 29 Ιουλίου.

Στο πλαίσιο του Κύκλου Contemporary Ancients του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, το έργο του πολυβραβευμένου συγγραφέα αποτελεί μια ακόμα σύγχρονη ανάγνωση αρχαίου δράματος, που μεταφέρεται στη σκηνή από έναν ανερχόμενο σκηνοθέτη.

Λίγα λόγια για την παράσταση

Στο εγχείρημα του Χρήστου Οικονόμου, ο Φιλοκτήτης είναι ηγετικό στέλεχος μιας ένοπλης επαναστατικής οργάνωσης. Έπειτα από μια αποτυχημένη επίθεση, που είχε ως συνέπεια να τραυματιστεί θανάσιμα μια νεαρή γυναίκα, εγκαταλείπει την οργάνωση και βρίσκει καταφύγιο σ’ έναν τόπο αυτοεξορίας. Οι ενοχές για το θανάσιμο σφάλμα του, τον σημαδεύουν σωματικά και ψυχικά: έχει γεράσει πρόωρα, υποφέρει από μια ανοιχτή πληγή στο πόδι, και στις παραισθήσεις του βλέπει το φάντασμα της νεκρής γυναίκας.

Χρόνια αργότερα, δύο νεότερα μέλη της οργάνωσης, η Καμία και ο Πυρ, αναλαμβάνουν να βρουν τον Φιλοκτήτη και να τον πείσουν να επιστρέψει στην ενεργό δράση. Η συνάντησή τους θα πάρει τον χαρακτήρα μιας αναμέτρησης που θα αποβεί μοιραία για όλα τα πρόσωπα.

Ο Χρήστος Οικονόμου, βραβευμένος με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, το Prix Littéraire des jeunes Européens, το Chowdhury Prize in Literature και το O. Henry Prize for Short Fiction παραδίδει το θεατρικό έργο που έγραψε μετά από ανάθεση του Φεστιβάλ, δημιουργώντας ένα νέο και ανεξάρτητο σύμπαν, βασισμένος σε μια από τις σημαντικότερες τραγωδίες του Σοφοκλή.

Ο Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος σπούδασε στο Max Reinhardt Seminar στη Βιέννη, στο Τμήμα Σκηνοθεσίας και Ηθοποιίας. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του σκηνοθέτησε διάφορες παραστάσεις, οι οποίες παρουσιάστηκαν σε διεθνή φεστιβάλ στη Γερμανία, την Αυστρία και τη Γαλλία. Στην Ελλάδα έχει συνεργαστεί με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Εθνικό Θέατρο.

H παράσταση «Επαναστατικές μέθοδοι για τον καθαρισμό της πισίνας σας» της Αλεξάνδρας Κ*, στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου το 2018, ήταν η πρώτη σκηνοθεσία του στην Αθήνα. Το 2011, η παράσταση «Καλοκαιρινή Νύχτα», την οποία σκηνοθέτησε στο Burgtheater της Βιέννης, ήταν υποψήφια για το θεατρικό βραβείο Nestroy στην κατηγορία «Καλύτερου Νέου Δημιουργού». Επίσης, το 2012 αναδείχτηκε καλύτερος νέος καλλιτέχνης σε μια ψηφοφορία ανάμεσα σε κριτικούς θεάτρου, την οποία διενήργησε το περιοδικό “Theater heute”.

Το 2016 ίδρυσε την ETERIA FILON στη Βιέννη. Ο Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος ζει στη Βιέννη και στην Αθήνα.

Σκηνοθετικό σημείωμα

Η παράσταση Φιλοκτήτης είναι η πρώτη συμμετοχή του Σαράντου Γεώργιου Ζερβουλάκου στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου. Ο ίδιος περιγράφει τον τρόπο που

προσεγγίζει το κείμενο του Χρήστου Οικονόμου, τοποθετώντας στο επίκεντρο το βασικό ερώτημα που θέτει:

«Η τραγικοκωμική υπόθεση ενός ξεπεσμένου θρυλικού ήρωα που αποφασίζει να ζήσει αποκομμένος από την πολιτεία, επιθυμώντας βαθιά να φύγει από τη ζωή, χωρίς να βρίσκει, ωστόσο, την τόλμη να κάνει το τελευταίο βήμα. Η παράσταση  εξελίσσεται επί σκηνής, ακολουθώντας την τραγωδία του Σοφοκλή αλλά και διαφοροποιούμενη – στη γλώσσα και στη φόρμα – από αυτή, χτίζοντας την πλοκή γύρω από ένα επίκαιρο αλλά και διαχρονικό πολιτικό ζήτημα: εάν και σε ποιο βαθμό κάθε μορφή οργανωμένης κοινωνίας ορίζει την αρχή, το νόημα της ζωής και το τέλος μιας ανθρώπινης ύπαρξης».

*

Σκηνοθεσία Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος

Μουσική σύνθεση-Σχεδιασμός Ήχου Agatha

Σκηνικά-Κοστούμια Τίνα Τζόκα

Σχεδιασμός φωτισμών Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου Σταύρος Μπαλής

Ηχοληψία Ηλίας Φλάμμος

Παίζουν (αλφαβητικά) Φένια Αποστόλου (Το φάντασμα της νεκρής γυναίκας), Γιώργος Κατσής (ΠΥΡ), Λευτέρης Πολυχρόνης (Φιλοκτήτης), Γαλήνη Χατζηπασχάλη (Καμία)

Εκτέλεση παραγωγής Eteria Filon, Κορίνα Βασιλειάδου, Ρένα Ανδρεαδάκη

Τα δίχτυα που διαμορφώνουν το σκηνικό της παράστασης είναι μία ευγενική προσφορά της εταιρείας ανακύκλωσης πλαστικού αλιευτικού και ναυτιλιακού εξοπλισμού BlueCycle