Ο Μπελάς κι ο Ρουμποτύρης, διάσημο ζευγάρι γάτες

Ήταν κλόουν, γκαφατζήδες, κωμικοί και ακροβάτες.

Φημισμένοι, είχαν έδρα την Πλατεία Βικτωρίας

Έδρα μόνο, γιατί ήταν οπαδοί της αλητείας.

Κένσιγκτον, Κόργουολ Γκάρντεν, Λόνστον Πλέις, στην απάτη

Φήμη είχαν σαν πενήντα κι όχι μόνο σαν δυο γάτοι.

Αν στο σπίτι το φεγγίτη ανοιχτό τον βρεις να στάζει

Το κελάρι αν πεις πως μάλλον με πεδίο μάχης μοιάζει

Αν στη στέγη καταλάβεις να’ χει φύγει κεραμίδι

Γιατί γίνονται αποκάτω όλοι οι ένοικοι μουσκίδι

Αν προσέξεις να ’ναι χάμω πεταμένο το συρτάρι

Και το μάλλινο γιλέκο να σου το ’χει κάποιος πάρει

Ή μετά το δείπνο πάλι, αν καμιά απ’ τις κοπέλες

Έχει χάσει αιφνιδίως το κολιέ της με τις πέρλες

Θα πουν όλοι: «Αυτές οι γάτες! Πω πω πω, πανάθεμά τες!

Ο Μπελάς να ’ταν ή μήπως ο μπατίρης Ρουμποτύρης;

Μήπως ήτανε κι οι δυο τους; Ποιον να πιάσεις; Ποιον να δείρεις;»

Ο Μπελάς κι ο Ρουμποτύρης, ασυνήθιστο ντουέτο

Στις κλοπές και στις απάτες μεγαλείο ήταν σκέτο.

Ριφιφήδες ήταν πρώτοι και μαστόροι μπουκαδόροι

Την πλατεία είχαν στέκι σαν σωστοί κομπιναδόροι

Ανεπάγγελτοι κι οι δύο, σταθερή δεν είχαν θέση

Με τους αστυνόμους όμως διατηρούσαν καλή σχέση.

Κυριακή, όταν καθίσει η φαμίλια στο τραπέζι

Σοβαρή, γιατί κανένας με το γεύμα του δεν παίζει

Κι ενώ όλοι περιμένουν το ψητό και τη σαλάτα

Ημαγείρισσα θα έρθει, ξαφνικά, με άδεια πιάτα

Και θα πει θορυβημένη, θυμωμένη, ντροπιασμένη:

«Η όρεξή σας πρέπει μάλλον για πολύ να περιμένει!

Από μέσ’ από τον φούρνο έκανε φτερά το μπούτι

Θα μου στρίψει! Επιτέλους, μα τι γάτοι είναι τούτοι;»

Κι όλοι λένε: «Αυτές οι γάτες! Πω πω πω, πανάθεμά τες!

Ο Μπελάς να ’ταν ή μήπως ο μπατίρης Ρουμποτύρης;

Μήπως ήτανε κι οι δυο τους; Ποιον να πιάσεις; Ποιον να δείρεις;»

Ο Μπελάς κι ο Ρουμποτύρης ήταν γάτες – συνεργάτες

Πότε ήταν τυχεράκιες, πότε άτυχοι κομμάτι

Διασχίζανε το σπίτι, δεν τους έπιανε το μάτι

Ποιος να ήταν; Είδες κάποιον; Είδες κάτι;

Ο Μπελάς να ’ταν ή μήπως ο μπατίρης Ρουμποτύρης;

Μήπως ήτανε κι οι δυο τους; Ποιον να πιάσεις; Ποιον να δείρεις;»

Όταν θόρυβο ακούσεις από την τραπεζαρία

Γυαλικά κρατς! Μπουμ! να πέφτουν με κακό και φασαρία

Όταν δεις και το ντουλάπι κατσαρόλια να πετάει

Κσι το βάζο Μινγκ στη σάλα μ’ ένα πινγκ! Απλά να σπάει

Θα πουν όλοι τρομαγμένοι: «Είναι πάλι οι γάτοι εκείνοι!

Ο Μπελάς κι ο Ρουμποτύρης!» Όμως, τι μπορεί να γίνει;

(από το  Old Possum’s book of practical cats – Το Εγχειρίδιο Πρακτικής Γατικής του Γέρο- Πόσσουμ, Εκδ. Άγρα)