• Τι συνιστά για εσάς η ποίηση;

Η ποίηση είναι πρώτα απ όλα συναίσθημα. Σαν να στέκεσαι στην ακροθαλασσιά και να αφουγκράζεσαι την ροή του ανέμου. Για τον δημιουργό όμως δεν αρκεί μόνο αυτό. Ο δημιουργός πρέπει να γίνει ένα με τον άνεμο.
Η ποίηση και γενικότερα η τέχνη είναι σαν την ψυχή του ανθρώπου, δεν πρέπει να γνωρίζει όρια, ούτε να μπαίνει σε καλούπια. Το πρώτο μεγάλο βήμα  ενός δημιουργού είναι να αντιληφθεί την τέχνη σαν έναν ανοιχτό ορίζοντα.

2) Από πότε αρχίσατε να γράφετε;

Από μικρός κρατούσα ημερολόγιο. Εκεί σταδιακά οι σημειώσεις και οι σκέψεις απέκτησαν μια πιο λυρική, μια πιο ποιητική μορφή. Οι πρώτοι μου στίχοι ήταν με ομοιοκαταληξία αλλά σταδιακά ακολούθησα ένα πιο ελεύθερο ύφος καθώς ένιωθα ότι η ομοιοκαταληξία με περιόριζε. Αρκετά από τα ποιήματα εκείνης της  περιόδου εντάχθηκαν χρόνια μετά στην πρώτη μου ποιητική συλλογή “γυάλινες εικόνες”. Αυτό το μεσοδιάστημα από την δημιουργία των ποιημάτων αυτών μέχρι την έκδοση της πρώτης μου ποιητικής συλλογής δημιουργήθηκε γιατί η απόφαση να ανοίξεις ένα παράθυρο της ψυχής σου εύκολα προσβάσιμο στον καθένα δεν είναι πάντα μια εύκολη απόφαση.

3) Πως θα αυτοπροσδιορίζατε θεματικά την ποιητική σας διαδρομή;

Ο ποιητής είναι ένας άνθρωπος που βιώνει τους ίδιους προβληματισμούς, την ίδια καθημερινότητα όπως τόσοι άλλοι άνθρωποι. Ίσως με μια διαφορετική εσωτερική ένταση. Οπότε είναι απολύτως λογικό οι ποιητές να καταπιαστούμε με θέματα που αφορούν όλους μας είτε ατομικά είτε συλλογικά, ως αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας. Η τέχνη ίσως να μην μπορεί να λύσει τα προβλήματα της κάθε εποχής. Είναι όμως ένα εργαλείο αφύπνισης. Πολύ περισσότερο σήμερα που ο άνθρωπος βιώνει μια απίστευτη ψηφιακή και μιντιακή συσκότιση.

4) Η εποχή της πανδημίας επηρέασε την ποιητική σας πυξίδα;

Η εποχή της πανδημίας ήταν μια εποχή βίαιης στασιμότητας. Ένιωθα ώρες ώρες ότι βίωνα μια χρονοδίνη μέσα σε ένα νοητό κελί. Το πρώτο διάστημα αυτής της “περιπέτειας” είπα μέσα μου ότι θα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μελέτη και εσωτερική ανασυγκρότηση.
Σύντομα όμως άρχισα να αδειάζω εσωτερικά καθώς οι μέρες περνούσαν και αυτό το διάλειμμα έτεινε να παγιωθεί. Φυσικά και υπήρχε ο ιός με άγνωστες μέχρι τότε επιπτώσεις στον οργανισμό μας. Δεν παύει όμως το lockdown να ήταν ένα οργουελικό-κοινωνικό πείραμα.

• Ποιοι οι ποιητές με τους οποίους αναπτύσσετε ένα είδος εκλεκτικής συγγένειας ή διακειμενικής συνομιλίας ;

Ο άνθρωπος δεν είναι νησί. Το ίδιο και η τέχνη. Κατά καιρούς επηρεάστηκα από διαφορετικές ποιητικές τάσεις και γενιές. Σημαντικό ρόλο στην γραφή μου έπαιξε η γενιά του 30 από την οποία ξεχωρίζω την ποίηση του Ελύτη και Εμπειρίκου. Άλλοι  Έλληνες ποιητές που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ποιητική μου πορεία ήταν ο Λειβαδίτης, Καρούζος, Σαχτούρης. Από Ευρωπαίους λογοτέχνες ξεχωρίζω τον Σαρλ Μπωντλαίρ, από τους θεμελιωτές του συμβολισμού, τον Ουίλιαμ Μπλέικ καθώς και τον Ντυλαν Τόμας. Επίσης να αναφέρω εδώ ότι όπως και στην ζωή, έτσι και στην τέχνη αν νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε ένα αδιέξοδο είναι σημαντικό να θυμηθείς από που ξεκίνησες. Οπότε συχνά στην πορεία μου χρειάστηκε να ανατρέξω στην πρώτη ποιητική συλλογή που απέκτησα. Αναφέρομαι στο έργο “Διθύραμβοι του Διονύσου” του Φρίντριχ Βίλχελμ Νίτσε.

6) Ζείτε στην πανέμορφη Λευκάδα. Ο τόπος σάς εμπνέει ως γενέθλια μνήμη;

Η Λευκάδα με την ιδιαίτερη φωτεινότητα και την απαράμιλλη ομορφιά είναι πατρίδα σπουδαίων λογοτεχνών όπως ο Εθνικός μας ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, ο λυρικός ποιητής Άγγελος Σικελιανός δημιουργός της δελφικής ιδέας. Στην Λευκάδα επίσης γεννήθηκε ο Εθνικός ποιητής της Ιαπωνίας, Λευκάδιος Χερν καθώς και πολλοί άλλοι λογοτέχνες. Οπότε είναι λογικό ο τόπος μου να μου έδωσε τα απαραίτητα συστατικά ώστε οι ρίζες μου να γίνουν βαθιές και ισχυρές για να μπορέσω να αντέξω τις δυσκολίες των καιρών, αλλά και για να αποκτήσω την ώθηση να ανθίσει μέσα μου ο καρπός της δημιουργίας, ο καρπός της ποίησης.

7 ) Ποια τα μελλοντικά λογοτεχνικά σας σχέδια;

Μόλις ολοκλήρωσα την καινούργια μου ποιητική συλλογή με τίτλο “Εγχειρίδιο όρασης”. Το έργο μου αυτό αποτελεί μια κριτική σκέψη με όρους ποίησης στα γεγονότα που συνέβησαν στον Ελλάδα τα τελευταία 10-15 χρόνια: σκληρή αστικοποίηση, μοναξιά, εργασιακή βαρβαρότητα, μετανάστευση, τις αυτοκτονίες όπου είχαμε όλη αυτήν την περίοδο της οικονομικής κρίσης, την “διαχείριση” της είδησης από τα ΜΜΕ, την ανεργία κ.α. Το “Εγχειρίδιο όρασης” πιστεύω ότι θα αποτελέσει ερέθισμα για έναν εποικοδομητικό διάλογο πάνω σε αυτά που έγιναν και σε αυτά που πρέπει να γίνουν, γιατί δεν αρκεί η ελπίδα ή το όνειρο. Η ελπίδα πρέπει να γίνει στόχος και το όνειρο να γίνει όραμα.

Ευχαριστούμε πολύ, καλή συνέχεια στην ποιητική σας πορεία.

Σύντομο βιογραφικό σημείωμα

Ο Ιωάννης Ανυφαντής γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1981. Έχει κάνει σπουδές στη διοίκηση επιχειρήσεων και στη δημοσιογραφία. Με την ποίηση ασχολείται από τα εφηβικά του χρόνια. Η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Γυάλινες εικόνες εκδόθηκε το 2010. Ακολούθησε η ποιητική συλλογή Ληθογράφος το 2017. Ζει και εργάζεται στη Λευκάδα.