Θ Ε Υ Θ
Αναδεύω θόλους σκοτεινούς
με τη γραφίδα περιστρέφω το φεγγάρι
σπέρμα αθάνατο στον γαλαξία ρίχνω
δακτύλιοι τα γραμμένα
τον χρόνο παγιδεύουν
τόξο πολύχρωμο ο Λόγος
μέσα στους αιώνες.
Π Ε Ρ Σ Ε Φ Ο Ν Η
Ι
Στα βάθη της γης μ’ έκρυψες
κατάφερες για καιρό αθέατη να μείνω
πως θα βλαστήσω μία μέρα
ούτε που το περίμενες.
Με λένε Περσεφόνη
και ποτέ δεν αποδέχθηκα
το έρεβος της μοίρας μου.
ΙΙ
Σε αποφάσεις που πάρθηκαν ερήμην μου
έφεση άσκησα
αν και η έδρα ήταν ευνοϊκά προσκείμενη
στην άλλη πλευρά,
τα ισόβια κατάφερα να μειώσω
στο μισό.
