ΜΙΣΟ ΦΙΛΙ

Μισό φιλί, το ρόδι ακέριο
αγόρι που μιλάς την ίδια γλώσσα
φοράς ακόμα το πουκάμισο που αγκάλιασα;
Το μεσιανό κουμπάκι είναι δικό μου

Άκου και τ’ όνειρό μου:

Στον βράχο αποσταμένη
να ξεφυλλώ καβούρια
πληθαίνουν ολοένα
ένα με ανεβαίνει
περνώ του μια καδένα
κρεμάται στον λαιμό.

ΣΑΝΤΑ ΜΑΡΙΝΑ

Στη μια φορά, σ’ έναν καιρό
στον Ουρανό ή τον Τάρταρο
Θα πω να πέσει ο Άνεμος
Ν’ ανέβει το Φεγγάρι
Να βγει απ’ την εικόνα της
Η Παναγιά η Μαρίνα
Να φτάσει ως τα χείλη σου
Κι ως σκύβεις να φιλήσει
Να την ρωτήσεις να σου πει

Τι είδε στον άλλον τον μπαξέ;

Ο που αγαπήθηκε, δεν ρήμαξε.

ΤΟ ΣΚΟΙΝΙ

Το παλιό το κρεμώ
με σκοινί
ως να σπάσει ο λαιμός
που του δίνει ανάσα

Το σκοινί καταπίνω
κι από μέσα κρεμιέμαι
ως τα δυο σου τα μάτια

Μάτια δυό γαλανά
τόσους καιρούς
τόσο κοντά

να μην τα βλέπω;

ΑΝΤΙ ΣΟΝΕΤΟΥ

Αντί για νεκρανάσταση
ενός παλιού κορσέ
που σφίγγει τα μηνίγγια
Λέω να εφεύρουμε το νέο είδος
ενός συλλογικού ποιήματος

Μία στροφή στον καθένα
στροφή ανοιχτή με τέρμα φρένα
στην τελευταία συλλαβή
ο γκρεμός
τίτλος ο αγέννητος
υπογραφή ο νεκρός.

Βιογραφικό:

Η Μαριανίνα Βεντούρη, με καταγωγή από τις Κυκλάδες, γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία κι εργάζεται ως καθηγήτρια.

Έργα της έχουν δημοσιευτεί σε ποιητικές και πεζογραφικές συλλογές, έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά καθώς κι εφημερίδες.

Η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο “Κατάδεσμος” κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΕΥΜΑΡΟΣ τον Ιούλιο του 2022.

Από τον Οκτώβριο του 2022 εισηγείται το Ποιητικό Εργαστήρι του συλλόγου Θρυαλλίδα.