Η γιορτή τέλειωνε πάνω στο σερβάν.

Γλιστρούσε μακριά η μουσική τους.

Η μιμόζα στο στεγνό βάζο δεν προσπαθούσε καν να πουδράρει τη μύτη της.

Το αντισκορικό στις ντουλάπες είχε απορροφήσει το δέρμα της.

Τα θαμπά μανικετόκουμπα σταμάτησαν μπροστά της αλλά δεν τη ζητάνε σε χορό.

Κάποια στιγμή, νωρίτερα, κούμπωσαν ακριβώς σε συνευρέσεις με επαγγελματικά πρότζεκτ.

Πολύ πριν τη γιορτή άφηναν να τους παρασέρνει ο καιρός.

Το φρεσκοσιδερωμένο παπιγιόν τη στροβίλιζε

(–  Είναι η αρχή και το τέλος του κόσμου εδώ  

 – Τα πάντα γελάνε σε τούτο το σπίτι από τότε που ήρθες) μέσα σε στιλπνά σύννεφα love shake.

Αυτή δε φορούσε επιπρόσθετα.

Δοκίμασαν την επαναφορά μ’ ένα τρουακάρ blue sky dating

(–  Αγόρασα αντικολλητικό χαρτί κι έφτιαξα φόρεμα

  – Μου χαρίζετε αυτό το meeting time;).

Kολύμπησαν σε υγρές φλογερές παρηχήσεις.

Θέλετε να αποθηκευτούν οι αλλαγές;

Ναι   Όχι   Άκυρο

Στη λοξή περιστροφή του καιρού

που δεν είναι περιττό να την προσέχει κανείς είναι αναγκαίο

γλίστρησε μακριά η μουσική τους

(- Τώρα η αλήθεια λέει ότι δε λέγαμε ψέματα)

 – Τώρα το ψέμα λέει ότι δε λέγαμε αλήθεια

 – Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς

 – Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς).

Μεταξύ μας

οι αφυδατωμένες παρηχήσεις τους είναι ακόμα σύμφωνες

στεγνές και θαμπές σαν στάμπες πάνω σε γυαλί.