Συνεπαρμένος από µια συζήτηση µ’ έναν Πολωνό αξιωματικό, ένας πλούσιος Φλαμανδός ευγενής αφιερώνεται στη χημεία και στην αναζήτηση τουαπόλυτου, δηλαδή της ελάχιστης μονάδας της ύλης, που αποτελεί το βασικό συστατικό κάθε οργανικού ή ανόργανου στοιχείου που απαντάται στη φύση. Ο Βαλτάσαρ Κλας γίνεται θύμα της επιστήμης του, θυσιάζοντας για χάρη της την περιουσία του, τη γυναίκα του και την ίδια του τη ζωή. Ο Μπαλζάκ περιγράφει τη σταδιακή κατάρρευση και την πορεία προς την παράνοια ενός «μεγάλου άνδρα», απεικονίζοντας µε τα μουντά χρώματα των ζωγράφων της περίφημης φλαμανδικής σχολής τα χαρακτηριστικά και τα ήθη του τόπου και της κοινωνίας του.