Εάν εξαιρέσεις τη μετακορωναϊκή υπερκινητικότητα, την ληγμένη και άκυρη πλέον «αποδομητική» πρωτοπορία τού τύπου «αυτός είπε – αυτή είπε – παύση (εκφωνούμενη από τον/τη/το ηθοποιό που αναλαμβάνει …δράση», κατά τα …άλλα ήταν μια καλή, ευσυνείδητη, συνεπής στον εαυτό της παράσταση.
Ερμητικά «κλειστό» σύστημα, χωρίς ίχνος διάδρασης. Δεν αφήνει ελευθερία (και χρόνο) στον θεατή να ανασάνει. Ο «τέταρτος τοίχος» τής «σκηνής ιταλικού τύπου» λειτουργεί μια χαρά, παρά τις μετανεωτερικές συμβάσεις.
Κουραστήκαμε να ακούμε τον υποκριτή να λέει τα λόγια του σαν διευθύντρια που υπαγορεύει στον δακτυλογράφο της.
Και ναι μεν δεν έχουμε πια (δεν είχαμε ποτέ) κολλήματα φύλου (αντίστροφης διανομής, κόντρα ρόλου και τα λοιπά και τα λοιπά), αλλά… ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙΤΕ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΕΝΑΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ να καταλάβει ποιος μιλάει / τι λέει / και ποιον ρόλο υποδύεται κάθε φορά ο εκάστοτε ηθοποιός;
Τα κάναμε και τα είδαμε αυτά στις μακρινές δεκαετίες 1980 και 1990. Τώρα άλλαξε αιώνας, άλλαξε η τεχνολογία, αλλάξαμε κι εμείς, αλλά εσείς συνεχίζετε να μιμείστε και να μας σερβίρετε κατεψυγμένους πειραματισμούς; Γιατί; Θέλετε να μας αποκοιμίσετε μετά από μια κουραστική μέρα δουλειάς; Θέλετε να μας νανουρίσετε βάζοντας το βίντεο στο fast forward; Από αδυναμία συγκέντρωσης πάσχουμε; Υπερκινητικότητα; Άγχος ευνουχισμού; Ποιος σάς είπε ότι αυτό (η υπέρ-επιτάχυνση) είναι το πλέον ενδεδειγμένο φάρμακο για το εγγενές υπαρξιακό άγχος απέναντι στο Κενό και στον Θάνατο; Από vacuum tremens πάσχουμε;
Μια ωραία ιστορία, με έντονους συμβολισμούς, χάθηκε (μερικώς) από την έντονη ανάγκη των συντελεστών να εξασφαλίσουν την προσοχή μας. Δεν χρειαζόταν. Εάν έχεις εμπιστοσύνη στο κείμενο και στον εαυτό σου τα άλλα είναι περιττά…
Και το χιούμορ;
Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας https://konstantinosbouras.gr ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασεολόγος και κριτικός
info από το Δελτίο Τύπου:
Ο ΧΡΥΣΟΣ ΔΡΑΚΟΣ
Roland Schimmelpfennig
Σκηνοθεσία: Γιώργος Ματζιάρης
ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Θέατρο Χώρος
Μετά την ενθουσιώδη υποδοχή κοινού και κριτικών, η παράσταση «Ο Χρυσός Δράκος» του Roland Schimmelpfennig σε σκηνοθεσία Γιώργου Ματζιάρη, επιστρέφει ανανεωμένη στο Θέατρο Χώρος τον Ιανουάριο 2024!
Νούμερο 74: Αλά-Μπανγκόγκ: πάπια με νωπά λευκά μανιτάρια, πιπεριά, μπαμπού, κρεμμύδι, λεμονόχορτο και σάλτσα από κόκκινο κάρι και καρύδα (καυτερό).
Πέντε πρόσωπα μεταμορφώνονται επί σκηνής σε δεκαεπτά διαφορετικούς ανθρώπους μιας σύγχρονης πολυεθνικής κοινωνίας.
Πέντε Ασιάτες μάγειρες, στην κουζίνα του ταϊλανδο-κινεζο-βιετναμέζικου εστιατορίου, ο χρυσός δράκος, μας αφηγούνται τις ιστορίες των ενοίκων πάνω και δίπλα από αυτό το οίκημα, καθώς και το τι συμβαίνει μέσα στην κουζίνα.
Πέντε ηθοποιοί ξετυλίγουν το νήμα αυτών των σύντομων, σχεδόν «κινηματογραφικών» σκηνών. με όσο το δυνατό λιγότερα μέσα, με μοναδικά οχήματα τα σώματα και τις φωνές τους.
Με ένα άκρως έξυπνο κείμενο και γραφή γεμάτη χιούμορ και ευαισθησία ,ο Σίμμελπφένιχ κατορθώνει να αποτυπώσει το σύγχρονο πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι, σχολιάζοντας όλες της πληγές του δυτικού κόσμου, παρουσιάζοντάς μας την εικόνα μιας φθαρμένης Ευρώπης που λίγο- λίγο φτάνει στη δύση της.
Ο χρυσός δράκος είναι ένα βαθιά πολιτικό έργο που καταπιάνεται με τις ανθρώπινες σχέσεις, τη βία, τη μετανάστευση, το trafficking, την ανάγκη για επιβίωση.
Το παζλ της ιστορίας συντίθεται μέσα από έναν καταιγιστικό ρυθμό, παραγγελίες εξωτικών φαγητών και καυστικό χιούμορ.
Στο κέντρο της ιστορίας, ένας νεαρός Κινέζος που υποφέρει από πονόδοντο και η χαμένη μικρή αδελφή του που, χωρίς να το γνωρίζει, ζει μερικά πατώματα μακριά του.
Τι συμβαίνει κι έχουμε πάψει πια να ακούμε ο ένας τον άλλο;
Γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις καταρρέουν;
Γιατί είμαστε τόσο απομονωμένοι;
«Μακάρι να μπορούσα να είμαι κάποιος άλλος από αυτόν που είμαι. Κάποιος τελείως διαφορετικός»
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Roland Schimmelpfennig
Σκηνοθεσία / Δραματουργική επεξεργασία: Γιώργος Ματζιάρης
Μετάφραση: Έρι Κύργια
Δημιουργία σκηνικού χώρου: Σταύρος Μπαλής
Μουσική: Λευτέρης Βενιάδης
Σχεδιασμός κίνησης : Βρισηίδα Σολωμού
Κοστούμια: Χριστίνα Τσουτσουλίγα
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Βοηθός σκηνοθέτη: Ιωάννα Τσαϊρίδου
Φωτογραφίες: Χρήστος Συμεωνίδης
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: έαρ Productions
Παίζουν (αλφαβητικά): Γιώργος Ματζιάρης, Δημήτρης Μηλιώτης, Θάλεια Σταματέλου, Αρετή Τίλη, Στρατής Χατζησταματίου
Πληροφορίες Παράστασης
Παραστάσεις: από Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2024
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Παρασκευή & Σάββατο στις 21:15
Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 15€
Μειωμένο / Ατέλειες: 10€
Προπώληση εισιτηρίων : TICKETSERVICES
– online: https://www.ticketservices.gr/event/o-xrysos-drakos/
– τηλεφωνικά: 2107234567
– εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39, Αθήνα
Θέατρο Χώρος
Πραβίου 6 – 8, Αθήνα 118 55
21 0342 6736
Έγραψαν για την παράσταση
«Το ενδιαφέρον αιχμαλωτίζει και η παράσταση που σκηνοθετεί ο Γιώργος Ματζιάρης, που παίζει με τους κώδικες του έργου και τονίζει τον μη ρεαλιστικό χαρακτήρα του με πολλή σωματικότητα, με το χιούμορ να παρεισφρέει, με σκηνές που ακολουθούν η μία την άλλη σε συνεχή ρυθμό και τους ηθοποιούς να περνούν από ρόλο σε ρόλο σαν σε χορογραφία».
Τόνια Καράογλου – Αθηνόραμα
««…ένα καλοκουρδισμένο σύνολο ηθοποιών, με σκηνοθεσία που είναι πολύ απαιτητική και διατηρεί ζωηρό το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος»».
Γιώργος Κτενάς – Η Εφημερίδα των Συντακτών
«Για τους ενδιαφερόμενους, λοιπόν, το έργο «Ο ΧΡΥΣΟΣ ΔΡΑΚΟΣ», είναι ένας καλλιτεχνικός οργασμός. Οι υπόλοιποι, απλώς συνεχίστε να τρώτε ανενόχλητοι τη σούπα σας, μέχρι να βρεθεί κάποιο δόντι στον πάτο του πιάτου και σας χαλάσει την ευφορία…»
Ντίνα Καρρά – Onlytheater
«Άλλωστε, επιβάλλεται εδώ να ξεκαθαρίσω κάτι πολύ σημαντικό: όλα αυτά τα θεωρητικά, τα ανέφερα παραπάνω απλά ως μπούσουλα για να τοποθετήσουμε το έργο στις δικές του βάσεις και στους δικούς του κανόνες και δεν αποτελούν επ’ ουδενί προαπαιτούμενο για να απολαύσει κανείς αυτό το δυνατό και κουρδισμένο στην εντέλεια έργο που έστησε ο Γιώργος Ματζιάρης με τους ταλαντούχους συνεργάτες του».
Γιάννης Θηραίος Mymovie-diary
«Ο ΧΡΥΣΟΣ ΔΡΑΚΟΣ είναι μια παράσταση που φιλοδοξεί και το πετυχαίνει να μας ευαισθητοποιήσει σχετικά με τις φυλετικές διακρίσεις και το μεταναστευτικό. Είναι ένα ηχηρό Όχι στον καπιταλισμό και στην εκμετάλλευση των ανθρώπων, δοσμένο με χιούμορ, ποιητικότητα και λυρισμό. Είναι απόλαυση μιας έξοχης θεατρικής τέχνης που προάγει πολιτισμό, αισθητική και βαθειά πολιτική ευαισθησία.
Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές για μια παράσταση που δεν θα ξεχαστεί εύκολα».
Λένα Σάββα – Θέατρο.gr
«Το διαμέρισμα πάνω από το φαγάδικο, το παντοπωλείο δίπλα του, το δώμα στην κορφή του κτιρίου…
Έχετε δει ποτέ πέντε ηθοποιούς να βγάζουν μια ολόκληρη παράσταση – σχεδόν – μέσα σε δύο τετραγωνικά; Θα θέλατε να το ζήσετε; Γιατί εμείς που το είδαμε, είμαστε ακόμα ενθουσιασμένοι. Καινοτομία; Φρεσκάδα; Μπορείτε να το βαφτίσετε όπως επιθυμείτε, η ουσία δεν αλλάζει».
Κώστας Κούλης – noisy
