Μια  ΣΥΝάντηση ταινία βουβή

στα δύο χωρίστηκε  απ΄  τα ανείπωτα

χάθηκε στην παγωμένη νύχτα

σαν αδέσποτο ερείπιο

με  άστεγη την επικοινωνία

στην παγερή σιωπή.

Υπέθεσα πως η αγάπη ήταν εκτός υπηρεσίας.

Απρόσμενα  το ΣΥΝ μου έγνεψε

Το πλησίασα.

Διέκρινα μια αβέβαιη ετυμολογία

Μου προσέφερε

μπουκέτα αμηχανίας.

Περίεργο!

Μοσχοβολούσαν γαρδένια

άρωμα ανυπεράσπιστης νοσταλγίας.

Μα πώς να εμπιστευτώ ένα πρόθημα

όταν αλλού αφομοιώνεται

κι αλλού αλλάζει ρούχο,

ή βγαίνει απ’ τη σκηνή;

Θα καταφύγω στην ΣΥΝτέλεια

Εκεί θα κριθούν όλα.