[Η ιστορία του μάντη Πολύιδου]

Νήπιος ακόμη, κυνηγώντας έναν ποντικό, ο Γλαύκος έπεσε μέσα σε ένα πιθάρι μέλι και έτσι σκοτώθηκε. Αφού εξαφανίστηκε το παιδί, αναζητώντας το παντού, ο Μίνωας ζήτησε χρησμό από το μαντείο. Οι Κουρήτες τού είπαν πως έχει στις αγέλες του έναν τρίχρωμο ταύρο και πως όποιος θα μπορέσει να παρομοιάσει άριστα τα χρώματά του με κάτι, θα είναι εκείνος ο οποίος θα του δώσει και το παιδί ζωντανό. Λοιπόν συγκλήθηκαν οι μάντεις, και ο Πολύιδος, ο γιος του Κοιρανού, παρομοίασε το χρώμα του ταύρου με τον καρπό του βάτου. Αναγκασμένος πια να αναζητήσει το παιδί, το βρήκε διαμέσου κάποιας μαντείας. Ο Μίνωας του είπε πως έπρεπε να φέρει πίσω το παιδί ζωντανό, οπότε ο Πολύιδος απομονώθηκε με τον νεκρό. Βρισκόταν σε μεγάλη αμηχανία. Είδε τότε ένα φίδι να πλησιάζει τον νεκρό, και του έριξε μια πέτρα και το σκότωσε, φοβούμενος μην σκοτωθεί και ο ίδιος, αν θα συνέβαινε κάτι άλλο στο παιδί. Τότε ήρθε και ένα άλλο φίδι, το οποίο αφού είδε νεκρό το προηγούμενο, έφυγε και επέστρεψε φέρνοντας ένα βοτάνι, που το επέθεσε σε ολόκληρο το σώμα του άλλου, και εκείνο αναστήθηκε. Βλέποντάς το αυτό, εντυπωσιασμένος, ο Πολύιδος έβαλε το ίδιο βοτάνι στο σώμα του Γλαύκου και τον ανέστησε. Αφού πήρε πίσω τον γιο του, ο Μίνωας δεν άφηνε με τίποτα τον Πολύιδο να φύγει για το Άργος, πριν να διδάξει την μαντική στον Γλαύκο. Και αναγκασμένος έτσι ο Πολύιδος, του την δίδαξε. Όμως, όταν έφευγε, ζήτησε από τον Γλαύκο να τον φτύσει μέσα στο στόμα. Και όταν το έκανε ο Γλαύκος, λησμόνησε την μαντική.