Δεκατέσσερα πολύχρωμα διηγήματα μας ξεναγούν στη Ρωσία του Τσέχοφ. Γραμμένα σε διάστημα είκοσι χρόνων, αντιπροσωπεύουν διαφορετικά στάδια της λογοτεχνικής πορείας του Αντόν Πάβλοβιτς. Πότε με χιουμοριστική και σατιρική διάθεση και πότε με ωμό, βαθύ ρεαλισμό, αλλά πάντα με τη νηφάλια, διεισδυτική ματιά του, ο συγγραφέας συλλαμβάνει τους ήρωές του σε μια φάση της ζωής τους – και κατορθώνει, μέσα από μεμονωμένα περιστατικά, να πλάσει ολοζώντανους χαρακτήρες και να μας αφηγηθεί ολόκληρη την ιστορία τους. Χρεοκοπημένοι γαιοκτήμονες που καταφέρνουν να επιπλέ-ουν χάρη σε τραπεζικές απάτες, χωρικοί μαθημένοι σε μια ζωή παρασιτική, γέροι που αναζητούν ψευδαισθήσεις για να ξεχάσουν το θάνατο, ανθρώπινα ερείπια που δεν παύουν στιγμή να ονειρεύονται, χαρισματικά παιδιά που μεγαλώνουν σε αποτελματωμένες επαρχίες, υπάρξεις με ριζωμένη μέσα τους την υποταγή στις κοινωνικές συμβάσεις και στη μοίρα: αυτοί είναι οι άνθρωποι που ζουν στην τσαρική Ρωσία τις παραμονές της Πρώτης Επανάστασης του 1905 – και ο Τσέχοφ δεν χαρίζεται σε κανέναν τους ούτε όμως και κρίνει κανέναν, μας περιγράφει μόνο, με λιτό κι εναργές ύφος, μια κοινωνία, έναν ολόκληρο λαό που βρίσκεται στο μεταίχμιο ανάμεσα στο παλιό και το νέο.