Επικήδειος
Σαν το τρυγόνι
Βρέχομαι
Μεγαλοπρεπώς
Χωρίς να ψάχνω
Γωνιά να απαγκιάσω.
Σαν πλάτανος ποτίζομαι
Από ορμητικούς χειμάρρους
Που παρασέρνουν τα έρμα τα ζωντανά,
Λιανά κλαριά προς τη θάλασσα
Οδεύουνε
Αποστεωμένα,
Όμως όταν έχεις γυρίσει μόλις
Από τον θάνατο,
Χάροντα δεν φοβάσαι.
Αλίμονο στους θρασείς
Που θα τα βάλουν με τα θεριά
Και θα δειλιάσουν.
Οξύρρυγχος
Χάρη στο μουρουνέλαιο
Έδεσαν τα οστά μας
Τα χτυπήματα να αντέχουν.
Χάρη στους παπύρους
Που βρέθηκαν στην τοποθεσία
Οξύρρυγχος
Σώθηκαν πολλά δράματα
Τού Ευριπίδη,
Έστω και αποσπασματικά.
Τα δικά μας θα χαθούνε
Στη λήθη τού Χρόνου,
Όπως τα γραπτά
Τού Ηρώδου Αττικού
Που δίδαξε δύο βαθυστόχαστους
Αυτοκράτορες,
Αλλά τον κατέβαλε
Τής θλίψης ο πυρετός
Για την αδικοχαμένη Ρήγιλλα.
Μεγάλη πολυτέλεια
Οι ενοχές,
Ακόμα και για δισεκατομμυριούχους…
Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας
