Θα πρέπει να συγχαρούμε τους υπεύθυνους της νεολαίας τού Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για αυτή την διήμερη ευκαιρία να γνωρίσουμε τους νέους δημιουργούς στον πολλά υποσχόμενο χώρο των οπτικοακουστικών μέσων και να ακούσουμε τον παλαίμαχο, τον καταξιωμένο, τον διακεκριμένο διεθνώς σκηνοθέτη Εμίρ Κουστουρίτσα να διδάσκει ανθρωπιά, ήθος, να μιλάει για το Φως (σε όλη του την κυριολεκτική και συμβολική) βαρύτητα. Είπε μάλιστα το εξής χαρακτηριστικό: «τα διεθνή σήριαλ και οι ταινίες έχουν κατακλυστεί από serial killer για να μας κάνουν να μισήσουμε το ανθρώπινο είδος». Το αντίδοτο σε όλα τα fake news τής αντιπνευματικής, καταναλωτικής, αντιαισθητικής απανθρωποποιημένης εποχής μας είναι ο Ρεαλισμός, η Αλήθεια, η Ομορφιά των καθημερινών ανθρώπων τού μόχθου που βιώνουν τα παντοειδή αδιέξοδά τους. Ας φέρουμε πάλι στην μεγάλη και στην μικρή οθόνη παραδείγματα προς μίμησιν έντιμων, καλών κι αγαθών ανθρώπων με κοινωφελή στάση και ανιδιοτελή συμπεριφορά. Κατάμεστος ο κινηματογράφος Τριανόν. Ψαγμένοι νέοι όλων των ηλικιών τον καταχειροκρότησαν θερμότατα κι έτρεξαν να του σφίξουν το χέρι από κοντά.
Στο διήμερο αυτό πανόραμα τού σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου των πρωτοεμφανιζόμενων καλλιτεχνών ξεχώρισα για την ειλικρίνεια, την ομορφιά, τον αυθορμητισμό, την εντιμότητα, την απαράμιλλη αλήθεια και τον ποιητικό προσεγμένο ρεαλισμό της την ταινία τής Ρωξάννης Μετζικώφ, γιατί αποστασιοποιούμενη από τον πατέρα της Γιάννη Μετζικώφ τον βάζει αντίκρυ στην κάμερα «γυμνό» από το επίσημο ύφος του, με εκείνο το αφοπλιστικό φιλοσοφημένο χαμόγελο να μιλάει για την νικηφόρα μάχη του με τον καρκίνο και να μιλάει με τεράστια απλότητα, αφοπλιστική προσήνεια, καθηλωτική οξύνοια για την διαφοροποίηση της στάσης του απέναντι στον χρόνο μετά από αυτή την απροσδόκητη περιπέτεια τής υγείας του που τον έκανε να επανεκτιμήσει τη ζωή και τις χαρές της, χωρίς διακρίσεις σε «μικρές» και «μεγάλες». Το έργο, το έργο μετράει κι αυτό είναι το πλέον σοβαρό κίνητρο δημιουργίας που εξασφαλίζει και την ευζωία και την αειζωία (κατά βάθος συνώνυμες έννοιες).
Οι άλλες ταινίες του διαφωτιστικότατου, κατατοπιστικού αυτού αφιερώματος στην ταλαντούχα, στην ελπιδοφόρα νέα γενιά κυμαίνονταν μεταξύ δυτικότροπου σουρεαλισμού, ευαισθητοποίησης απέναντι στο μεταναστευτικό, στην ανεργία των καλλιτεχνών, στα υποτιμημένα επαγγέλματα, στην πατερναλιστική, αυταρχική χρήση τού αστικού ιστού κ.λπ.
Για δεύτερη φορά αυτό το αφιέρωμα. Με το καλό να τριτώσει…
Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας https://konstantinosbouras.gr ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασεολόγος και κριτικός.
Info:
