Polybag

Χθες βράδυ τη λάμπα σαν έσβησα

αρνήθηκα να σε ονειρευτώ·

τη μορφή σου βάλθηκα να ξεχάσω

να νιώσω το σώμα μου γυμνό

χωρίς τα χέρια σου

με τις εικόνες σου να παλέψω

τα μάτια μου να μη σε κοιτάνε

να βλέπουν μόνο ταβάνι ή στο παράθυρο έξω

απ΄ το κεφάλι μου να βγάλω τ΄ όνομά σου

πρωινές καλημέρες να μην λέω

να μην σε αλυχτώ

νούμερα τηλεφώνου να ξεχάσω

προφίλ να σβήσω

τις στάχτες σου να σκορπίσω.

Κι έπιασα το μολύβι να το γράψω κι ύστερα

όλα τα΄ σβησα·

ψυχρά σε έβαλα σε ένα polybag

στο βάθος

στο ψυγείο

μήπως κι υπνοβατήσω πεινασμένη κάποιο βράδυ.