Φαίνεται πως όχι μόνον οι αρχαίοι δραματικοί ποιητές αλλά και εμείς, οι σύγχρονοι δραματουργοί, ποιητές της σκηνής και της πλατείας «τρεφόμαστε με ψίχουλα από το τραπέζι τού Ομήρου», όμηροι σε μία μετανεωτερική πραγματικότητα τής οποίας το χάος μάς υπερβαίνει.

Η άνοια είναι ένα θέμα πολύ κοινό πλέον. Και οι υπομονετικές (αλλοεθνείς συνήθως) οικιακές βοηθοί αγίες!!!

Από τότε που είδα την ταινία «Ο Πατέρας» (στον θερινό κινηματογράφο Θησείον), θαύμασα κυριολεκτικά τον Άντονι Χόπκινς να παριστάνει τον ανοϊκό γέρο σε ένα αριστοτεχνικά πλεγμένο σενάριο όπου δεν ξεχώριζες την «αλήθεια» από το διαθλασμένο είδωλο στον παρηκμασμένο εγκέφαλο τού «πάσχοντος», νιώθω κυριολεκτικά «έλεον τε και φόβον» για την κοινή ανθρώπινη μοίρα και το μέλλον αβέβαιον…

Σε αυτή την ιδιαίτερη μεταμοντέρνα παράσταση με τη χρήση ΚΑΙ ψηφιακών μέσων αφήγησης ένιωσα πραγματικά κάθιδρος (κι ουχί λόγω φθινοπωρινής περιβολής) αλλά γιατί συνειδητοποίησα πως ο δικός μου πατέρας που ΔΕΝ έπασχε από άνοια ήταν τελικά περισσότερο δυστυχισμένος έντεκα ολάκερα χρόνια κατάκοιτος. Όλες οι δυστοπικές καταστάσεις έχουν τουλάχιστον δύο πλευρές (συνήθως περισσότερες: όσες και τα βλέμματα των παρατηρητών που τις επηρεάζουν).

Κάθε ανθρώπινο δράμα είναι και κωμωδία εάν το δεις σε άλλη συχνότητα, από άλλη διάσταση, εάν το φωτίσεις «λοξοειδώς»…

Εδώ ο σκηνοθέτης κι επιμελής θεατράνθρωπος Λύσανδρος Σπετσιέρης πατώντας πάνω στο προσωπικό του διετές ημερολόγιο που αφορά τον ανοϊκό πατέρα του διδάσκει ήθος και ύφος σκηνικό, αλλά δίνει και παράδειγμα ζωής προς μίμησιν. Η υποστηρικτικότητα γιου κι αυτοθυσιαστικής νοσηλεύτριας δίνει ένα ιδανικό πλαίσιο ανάπτυξης τού μύθου, όχι μόνον τού σκηνικώς αφηγηματικού αλλά και του ψυχολογικώς αληθοφανούς ενός αξιοπρεπούς ανθρώπου, εργατικού, φιλότιμου, κοινωνικού, που αρνείται να παραδοθεί αμαχητί στην αφασική απραξία τής Λήθης κι επιμένει να «πετάει» στις δικές του / στους δικούς του αιθερικές / αιθερικούς διόλκους.

Η φαντασία τού ανθρώπου όταν πυροδοτείται από το ένστικτο τής αυτοσυντήρησης καθίσταται επινοητικώς ποιητική.

Αυτή η ηρωική προσπάθεια είναι άκρως διονυσιακή, συγκινητική, ενεργοποιεί τα ανακλαστικά τού θεατή που συμμετέχει με ολάκερο το θυμικό του.

Το απολλώνιο στοιχείο έγκειται στην όλη σύλληψη και στη σκηνοθεσία που αντιπαραβάλλει τα διάφορα «στάσιμα» της Οδύσσειας με την διαρκή ανοδική «πτώση» τού ανωθρώσκοντος πολιού γηραιού ανθρωπίνου όντος.

Οι περιπέτειες τού Οδυσσέα μέχρι την τελική δικαίωση συσχετίζονται εδώ με τρόπο κατά το μάλλον ή ήττον υπερρεαλιστικό, ποιητικό, διεξοδικό…

Εκπληκτική παράσταση. Μην τη χάσετε!!!

Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας, https://konstantinosbouras.gr ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασεολόγος και κριτικός.

info από το Δελτίο Τύπου:

ΟΔΥσσΕΑΣ

«Τα μπλε σου μάτια και ο πατέρας της θάλασσας του φανταστικού»

σε σκηνοθεσία Λύσανδρου Σπετσιέρη

Από Παρασκευή 4 Οκτωβρίου

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και κάθε Κυριακή στις 20:00

Στο Μικρό Γκλόρια.

Το Θέατρο Μικρό Γκλόρια σηκώνει αυλαία και εγκαινιάζει τη χειμερινή σεζόν με το νέο έργο του Λύσανδρου Σπετσιέρη «Οδυσσέας (Τα μπλε σου μάτια και ο πατέρας της θάλασσας του φανταστικού)», με τον Τάσο Παλαντζίδη στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Το έργο βασίζεται στον μύθο του ομηρικού Οδυσσέα, ερωτεύεται τη λυσσαλέα ανάγκη για επιβίωση και επιστροφή και εμπνέεται από θραύσματα της πραγματικής ιστορίας του πατέρα του δημιουργού του.

Με οδηγούς τον James Joyce και τον Κωνσταντίνο Καβάφη παραπαίει συνεχώς μεταξύ του απολαυστικά κωμικού, του τραγικού και της ματαίωσης. Είναι η κατασκευή ενός ονείρου που “κλέβει” αναφορές και φόρμες από τον κινηματογράφο του Fellini, του Pasolini, του Tarkovsky, τον κόσμο των παραμυθιών και των σπουδαίων εξερευνητών και δημιουργεί τον δικό του μοναδικό, ποιητικό κόσμο, εξυμνώντας το ρηξικέλευθο της φαντασίας.

Η παράσταση αποτελεί συνάντηση σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών για τη δημιουργία ενός ριζοσπαστικού Οδυσσέα, με αφετηρία την άνοια και προορισμό τη ζεστασιά των καλοκαιρινών μεσημεριών.

Στον ρόλο του Οδυσσέα ο Τάσος Παλαντζίδης, Τηλέμαχος ο Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου και στον ρόλο της Irina η Νικόλ Δημητρακοπούλου.

Ο Λύσανδρος Σπετσιέρης, με την ιδιαίτερη γραφή του, εκφράζεται ακόμα μία φορά μέσα από ένα θέατρο εικονοκλαστικό και με εργαλεία του τη μουσική ,την ψευδαίσθηση και το video, προτείνει μία παράσταση – εμπειρία για να μας μιλήσει εκ βαθέων .

Στο κείμενο και στη δραματουργική επεξεργασία έχει συνεργαστεί με τη συγγραφέα της νεότερης γενιάς Ραφαέλα Μαρτίνεζ και στα video με τον ανατρεπτικό  Έλληνα εικαστικό “The Krank”.

Ο σκηνικός χώρος έχει σχεδιαστεί και δημιουργηθεί από τον εικαστικό και σκηνογράφο Διονύση Χριστοφιλογιάννη. Τα κοστούμια και οι σκηνικές κατασκευές είναι δημιουργίες της σκηνογράφου και ενδυματολόγου Κωνσταντίνας Κρίγκου και η πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Αλέξανδρου Δημητρόπουλου, δημιουργημένη εξ ολοκλήρου στη Σύρο.

Συντελεστές:

Σύλληψη – Σκηνοθεσία : Λύσανδρος Σπετσιέρης
Συνεργάτης συγγραφέας – Δραματουργός:  Ραφαέλα Μαρτίνεζ
Συνεργάτης video creator: The Krank

Σκηνογράφος : Διονύσης Χριστοφιλογιάννης

Ενδυματολόγος / ειδικές κατασκευές:  Κωνσταντίνα Κρίγκου
Μουσικοσυνθέτης: Αλέξανδρος Δημητρόπουλος

Σχεδιαστής φωτισμών: Μιχάλης Κλουκίνας
Βοηθός σκηνοθέτη:  Στέλλα Παγούνα

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Νικόλ Δημητρακοπούλου

Τάσος Παλαντζίδης

Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου

Δημιουργία διαφημιστικού υλικού: Ιωάννης Μπαρτσώκας

Φωτογραφίες: Nicky Economou

Διεύθυνση παραγωγής και επικοινωνίας:  ICARO CAGA
Εταιρεία παραγωγής: Galleria Pemuvia

Info:

Θέατρο Μικρό Γκλόρια

Ιπποκράτους 7 Αθήνα

Από 4 Οκτωβρίου έως και 27 Οκτωβρίου, κάθε Παρασκευή & Σάββατο στις  21.00 και κάθε Κυριακή στις 20.00

Προπώληση εισιτηρίων: www.ticketservices.gr

Τιμή εισιτηρίου: Γενική είσοδος 20 ευρώ, μειωμένο 15 ευρώ, ατέλεια & κάρτα ανεργίας 10 ευρώ

Διάρκεια: 90 λεπτά

Ειδικές ευχαριστίες: στα δύο Συριανά σχήματα «Λαϊκή ορχήστρα του μικρού μουσικού συνόλου» και «Γυναικεία χορωδία Λα lune», στους εικαστικούς Μιχάλη Αργυρού, Γεώργιο Τσεριώνη και Βάσω Τζούτη, στη χορογράφο Έλενα Παπαδοπούλου, στη Fabrica Athens και τους Φάνη Κατέχο και Στέφανο Λώλο, στην Εστία Νέας Σμύρνης και τους μαθητές του Θεατρικού εργαστηρίου “Κάρολος Κουν”, στους Γιώργο Μίχο, Δημήτρη Χατζηκωσταντή, Massimo Recalcati, Αποστόλη Αρτινό, Ραφίκα Σαουίς.