ΕΠΙΛΟΓΗ

Είναι εκείνη η ώρα

λίγο πριν τα βλέφαρα προδώσουν το φως.

Η μέρα βαραίνει

τα φορτία οριζοντιώνονται.

Η σκέψη ταλανίζεται

όπως οι σηματοδότες σε πλατεία πνιγμένη

από αυτοκίνηση και αδιέξοδα.

Παράνομη στάθμευση.

Ν’ανάψω ένα σπίρτο

μήπως σκεφτώ πιο καθαρά

για τον κατάλληλο δρόμο.

Θυμάσαι τότε που κατά λάθος

εισέβαλες ανάποδα στην πλατεία ;

Κανένα αυτοκίνητο δε βάφτηκε κόκκινο

– ευτυχώς μπαμπά μου –

μόνο οι πατρίδες για λίγο μπερδεύτηκαν.

Είναι ανάποδη η οδήγηση εδώ

μη εφαπτόμενοι κύκλοι με κυνηγούν από τότε.

Να σε κυκλώσω ανάμνηση

να σε ξεζουμίσω

να σε φωτίσω με τον πιο δυνατό φακό

μήπως μου πεις ποιο είναι το λιμάνι

που η προσάραξη γίνεται

με τον πιο ανώδυνο τρόπο.