Κβαντική διολίσθηση

Έξω από τη φυσαλλίδα

Λούζεσαι στο Φώς,

Οι αποστάσεις φαίνονται μηδαμινές

Χωρίς την συγγνωστή παραμόρφωση

Τού εσωτερικού κάθε πομφόλυγος,

Εκεί όπου το ορατό φως διαθλάται

Άπειρες φορές

Πριν απορροφηθεί

Από την θάλασσα

Τής όρασής σου,

Άλλοτε γαλήνια, άλλοτε ταραγμένη,

Πάντα όμως η ίδια πλησμονή

Τής επανένωσης με το Όλον.

Αδημονία

Επιστροφής στο

Ένα,

Το Ταυτόν…

Ιθάκη μου

Σού έρχομαι.

Εκεί που είναι η

Ουράνια Εστία

Και το Φάος

Μεταλαμπαδεύεται

Αλλάζοντας συνεχώς

Μορφές

Μέχρι το Επέκεινα

Να γίνει

Εδώ και Τώρα,

Ένα ατέλειωτο παρόν,

Πανέμορφο,

Αρμονικό

Η μελωδία τών άστρων

Απηχεί γλυκά

Στην καρδιά σου.

Κβαντική διολίσθηση.

“Εγώ ειμί η Α-

Λήθεια και η Οδός…

Εγώ ειμί το

Φώς του κόσμου,

Ο ακολουθών εμοί

Ου μη περιπατήση

Εν τη Σκοτία

Αλλά έξει

Το Φώς τής ζωής”, είπεν

Ο έσωθεν Θεάνθρωπος,

Θείος Σπινθήρ κράτιστος…

Γέγονε, γέγονε, γέγονε!!!

Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας ευγνώμων για το δώρο τής ζωής…

https://konstantinosbouras.gr