ΖΩΗ

Η ζωή είναι ένα παραισθησιογόνο από το οποίο όλοι έχουμε πάρει θανατηφόρα δόση.

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Ημερολόγιο: Της Τυροφάγου (!) Εύρεσις Τιμίας κεφαλής Προδρόμου (!) Ανατολή ηλίου 7.05΄, Δύσις 6.13΄.
Το ποιηματάκι στο πίσω μέρος της σελίδας γράφει: Εσύ καλά τα λόγιασες / φιλί μη μου λιγώσεις / Καλά τα λόγιασα κι εγώ / και δε θα μου γλιτώσεις!
Τι βαρβαρικά/ ακατάληπτα /γραφικά/ συγκινητικά που είναι όλα αυτά μαζί!

ΘΑΛΑΣΣΑ

Η θάλασσα πάφλαζε στον ύπνο μου μ’ ένα γυαλιστερό ήχο, κάτι σαν «μπλε, μπλεεε, μπλεεε».

Τα τραγούδια για τη θάλασσα είναι μελαγχολικά, γιατί η θάλασσα έχει τη γεύση των δακρύων.

Το αλάτι των δακρύων είναι οι τοξίνες της ψυχής. Το αλάτι του ιδρώτα, οι τοξίνες του σώματος. Το αλάτι της θάλασσας, λοιπόν, πρέπει να είναι οι τοξίνες του πλανήτη.

ΘΑΝΑΤΟΣ

Βράδυ Κυριακής, πολύ δυστυχισμένη, ακούγοντας για τρίτη νύχτα το συνεχές κλάμα του αθέατου, νεογέννητου γατιού που προσπαθεί να πεθάνει.
Οι γάτες μου όμως δε δίνουν καμιά σημασία. Ακούνε κι αυτές, αλλά συνεχίζουν να απολαμβάνουν την απόλυτη ηρεμία τους, στρογγυλοκαθισμένες στο ντιβάνι σαν μικροί Βούδες.
Οι κραυγές του γατιού, βέβαια, δεν είναι επίκληση για βοήθεια προς κάποιον του δικού του είδους – τότε, λοιπόν, προς ποιον απευθύνονται; Προς το Θεό;
«Πώς το επιτρέπει αυτό ο Θεός;» σκέφτομαι με τον αφελή τρόπο σκέψης που έχει περάσει στα γονίδιά μας.
Και, ξαφνικά, ένα φλας: Νιώθω (δεν καταλαβαίνω, δεν συνειδητοποιώ, δεν αντιλαμβάνομαι – μόνο νιώθω) πως αυτός ο τρόπος σκέψης είναι αφύσικος. Τον έχουν μόνον οι υποκριτές άνθρωποι. Μόνο το είδος μας που, όπως
υποψιάζομαι από καιρό, είναι κι αυτό «αφύσικο», θεωρεί διάφορα πράγματα αδιανόητα, λόγω της περιορισμένης και πεπερασμένης αντιληπτικής του ικανότητας.
Τα ζώα, που είναι φυσικά μέσα στο είναι, δεν ταράζονται – ούτε κι ο Θεός.

ΙΔΕΕΣ

Ιδέα για διήγημα: Το δωμάτιο ενός ανθρώπου. Όλα τα έπιπλα και τα αντικείμενα είναι πρώην φίλοι ή παλιοί συγγενείς. Όχι κατ’ ανάγκην πεθαμένοι. Συμπάσχουν και συμμετέχουν στη ζωή τού ενός που διατηρεί ακόμη την ανθρώπινη μορφή του.
Ιδέα για πορτρέτο: Τα χαρακτηριστικά, η έκφραση, τα μέλη, τα ενδύματα. Πλάι, η καρδιά, τα έντερα, όλα τα όργανα. Το σφραγισμένο δόντι, το έλκος. Ο μηχανισμός και τα πάθη του.
Ιδέα για βιογραφία: Μυθιστόρημα από συρραφή όλων των γραπτών μνημείων ενός ανθρώπου. Από τη ληξιαρχική πράξη γεννήσεως ως το σημείωμα αυτοκτονίας και το πιστοποιητικό θανάτου. Με τα σχολικά τετράδια, τα ερωτικά γράμματα, τις σημειώσεις, τους λογαριασμούς, τις αιτήσεις και τις βεβαιώσεις, τις λίστες για ψώνια –

ΙΣΤΟΡΙΑ

Δεν είναι η φλύαρη και ψεύτρα Ιστορία, αλλά οι Τέχνες, εκείνες που μπορούν να δώσουν την πιο ακριβή και πιο εναργή εικόνα για τις εποχές και τους κύκλους της ανθρώπινης εξέλιξης.