ΔΙΑΛΟΓΟΣ

                                                                                                            Μνήμη Δ. Π. Παπαδίτσα

 Διαβάζω ένα δυσερμήνευτο ποίημά σου

Για ένα ταξίδι στην Κόρινθο

Που θα μπορούσε να βασανίζει

Κι έναν πραματευτή

Έναν που μπορεί να έβλεπε με μάτια γυάλινα

Μα, αν δεν ήταν ποιητής

– τι ξεπεσμός να λέγονται πολλοί έτσι –

Πώς θα μπορούσε να μου καρφώσει τον δρόμο στο στόμα

Το χώμα και τα χαλίκια στα δάχτυλα

Τις σκουριασμένες συνδέσεις των μαρμάρων στην πλάτη;

Παραφυλάω τώρα γυμνή τις λέξεις σου

Ανοξείδωτες

Η ποίηση είναι περιττή

Αυτή είναι η αξία της

Από την συλλογή: Η αναιδής σκιά, Εκδόσεις Αρμός, 2017.