Ο Ιακώβ Γκρίνμπεργκ φτάνει στον παράδεισο. Ο Ύψιστος τού δίνει μία σκοτεινή γωνιά και ο Ιακώβ παραπονιέται:
—Αυτή θα είναι όλη μου η ανταμοιβή; Άσκοπα, λοιπόν, σε ολόκληρη τη ζωή μου αγωνιζόμουν για να είμαι σαν τον Προφήτη Μωυσή!
Ο Γιαχβέ τού απαντά:
—Θα προτιμούσα να αγωνιζόσουν για να είσαι ο Ιακώβ Γκρίνμπεργκ.
Δεν είναι εύκολο να γίνεις εκείνος που είσαι, και όχι εκείνος που οι άλλοι θέλουν να είσαι. Πολλές φορές, στην απουσία του πατέρα, ήδη από την έγκυο μήτρα μάς μολύνει η μοναξιά της μητέρας.
*
Ένας ζεν μοναχός φτάνει απροσδόκητα σ’ ένα μοναστήρι. Είναι πολύ σημαντικός και είναι ώρα για φαγητό. Ο μάγειρας καλείται να αυτοσχεδιάσει. Πηγαίνει στον κήπο, παίρνει λίγο μαρούλι, μερικά ραπανάκια, λίγα καρότα, και με ό,τι έχει στην κουζίνα, σύντομα ετοιμάζει μία νόστιμη σαλάτα. Ο επισκέπτης αρχίζει να τρώει και ξαφνικά βρίσκει στο πιάτο του το κεφάλι ενός φιδιού. Φωνάζει τον μάγειρα και, δείχνοντάς το, αηδιασμένος, λέει: «Τι είναι αυτό;».
Με μία σβέλτη κίνηση, ο μάγειρας παίρνει το κεφάλι του φιδιού, το βάζει στο στόμα του και το καταπίνει, υποκλίνεται και φεύγει.
Όταν κάνει λάθος, ένας πραγματικός αρχάριος γνωρίζει πώς να το δεχτεί. Έχει μάθει να καταπίνει το φίδι.
*
Σε μία προηγούμενη ζωή, ο Βούδας ήταν λαγός. Εκείνες τις ημέρες, ένας κυνηγός, χαμένος στα βουνά και πεινασμένος σχεδόν έως θανάτου, αφού δεν μπορούσε να πιάσει κάτι, άναψε μια φωτιά κι έβρασε νερό, προσπαθώντας να φανταστεί πως ήταν μια νόστιμη σούπα. Ο λαγός λυπήθηκε τόσο τον κυνηγό, που για να του σβήσει την πείνα, μ’ ένα σάλτο, βούτηξε στο βραστό υγρό.
Χρόνια αργότερα, ο λαγός ξαναγεννήθηκε ως κυνηγός. Ενόσω έστηνε τις παγίδες του, είδε ένα περιστέρι να έρχεται, ξεφεύγοντας από ένα γεράκι.
«Σώσε με!», τον ικέτευσε το περιστέρι.
Γεμάτος από συμπόνια, το έκρυψε στον σάκο του. Βλέποντάς το αυτό, τον πλησίασε το γεράκι παραπονούμενο: «Είσαι άδικος! Μου στέρησες την τροφή μου. Θα πεθάνω από την πείνα».
Συμπονώντας και το αρπακτικό, ο κυνηγός έκοψε από τον μηρό του ένα κομμάτι κρέας, ισοβαρές με το περιστέρι, και του το προσέφερε. Δυσαρεστημένο, το αρπακτικό τού είπε: «Δεν είναι θέμα γραμμαρίων. Με απέτρεψες απ’ το να πάρω τη ζωή της λείας μου. Αν θέλεις να ισορροπήσεις αυτήν την πράξη, δώσε μου τη δική σου ζωή».
Ο κυνηγός συμφώνησε να θυσιαστεί. Ξαναγεννήθηκε ως βούδας.
Αυτός ο θρύλος μάς δείχνει ένα ον το οποίο, ξεκινώντας από το ζωικό επίπεδο, έπειτα από διαδοχικές μεταμορφώσεις, φτάνει στην υπέρτατη Συνειδητότητα. Τούτο δεν συμβαίνει συχνά στην πραγματική ζωή. Σε γενικές γραμμές, οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, πεπεισμένοι πως είναι όπως νομίζουν πως είναι, και πως τα πάντα είναι όπως αυτοί νομίζουν πως είναι. Μην αφήνοντας το περιορισμένο συνειδησιακό τους επίπεδο, παραμένοντας ίδιοι, το πολύ πολύ ανταλλάσσουν το ένα με το άλλο.
*
Μία μητέρα είναι φοβερά θορυβημένη που ο γιος της δεν έχει γυρίσει από το σχολείο. Έχει ήδη αργήσει μισή ώρα. Επιτέλους εμφανίζεται. Η μητέρα τού λεει:
—Γιατί καθυστέρησες μισή ώρα; Σου έδωσε κάποια μεγαλύτερη εργασία Γεωγραφίας ο δάσκαλος;
—Όχι, δεν είναι αυτό. Στον δρόμο, διασκέδασα με μια κυρία που είχε χάσει ένα νόμισμα.
—Ω, τώρα κατάλαβα. Είσαι τόσο καλός, που έμεινες μισή ώρα εκεί, βοηθώντας τη να το βρει.
—Δεν είναι αυτό. Ακίνητος έμεινα για μισή ώρα. Περίμενα ώσπου να κουραστεί και να φύγει, επειδή το νόμισμα ήταν κάτω από το πόδι μου.
Αυτό το νόμισμα μπορεί να συμβολίζει την ενότητα. Το παιδί (ο ανώτερος εαυτός μας) βάζει το πόδι του (την προσοχή του) στο νόμισμα (τη μονάδα) και μένει ακίνητο (διαλογίζεται). Όπως και να ‘χει, είμαστε εκεί (στο παρόν), περιμένοντας την κυρία (τα εμπόδια του πόθου) να εξαφανιστεί. Είμαστε επικεντρωμένοι στον εαυτό, δίχως να υποχωρούμε, δίχως ν’ αποθαρρυνόμαστε. Όταν εκείνο που δεν είμαστε, έχει ξεθωριάσει, δρέπουμε τον ενδότερο πλούτο.
Ο πολυσχιδής Alejandro Jodorowsky γεννήθηκε το 1929 στην Τοκοπίγια της Χιλής. Ήδη από τα χρόνια της εφηβείας του ασχολήθηκε με την ποίηση και το θέατρο, ενώ κατόπιν –διακόπτοντας τις σπουδές του στην ψυχολογία και τη φιλοσοφία– εργάστηκε ως κλόουν και μίμος. Είναι επίσης ιδιαίτερα γνωστός ως κινηματογραφιστής και σεναριογράφος κόμικ.
Οι «ψυχομύθοι» (όπως τους ονομάζει) που παρουσιάζονται εδώ, αλιεύθηκαν από τη σελίδα του συγγραφέα στο Facebook.
