You are currently viewing  Αλεξάνδρα Ζερβού: ένα ποίημα

 Αλεξάνδρα Ζερβού: ένα ποίημα

 Γενεαλογία

 

Στον οίκο τους,

ακόνιζαν τις μνήμες,

να παραμένουν αιχμηρές.

Τετραγώνιζαν τις συγκινήσεις

σε μάκτρα ισομεγέθη,

να στιλβωθούν

τα εδάφη των τριόδων,

να κατοπτρίζουν πένθη

και γενοκτονίες.

Για δεκαετίες,

προγύμναζαν τους απογόνους,

παράταιρους και δυσμαθείς,

επήλυδες, μετοίκους,

να τους εναρμονίσουν

με τον διάκοσμο των τελετών .

Όμως αυτοί,

συντετριμμένοι προ πολλού,

έμεναν ανεπίδεκτοι κι αδάκρυτοι.

Κι ακόμη τώρα,

διάγουν βίο μαλθακό

κι εφησυχάζουν,

με χαλκευμένα ονόματα.

Αφήστε μια απάντηση

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.