You are currently viewing  Αλεξάνδρα Ζερβού: ένα ποίημα

 Αλεξάνδρα Ζερβού: ένα ποίημα

 Γενεαλογία

 

Στον οίκο τους,

ακόνιζαν τις μνήμες,

να παραμένουν αιχμηρές.

Τετραγώνιζαν τις συγκινήσεις

σε μάκτρα ισομεγέθη,

να στιλβωθούν

τα εδάφη των τριόδων,

να κατοπτρίζουν πένθη

και γενοκτονίες.

Για δεκαετίες,

προγύμναζαν τους απογόνους,

παράταιρους και δυσμαθείς,

επήλυδες, μετοίκους,

να τους εναρμονίσουν

με τον διάκοσμο των τελετών .

Όμως αυτοί,

συντετριμμένοι προ πολλού,

έμεναν ανεπίδεκτοι κι αδάκρυτοι.

Κι ακόμη τώρα,

διάγουν βίο μαλθακό

κι εφησυχάζουν,

με χαλκευμένα ονόματα.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.