Μεταλλαγή
Ώσπου να ’ρθείς –
εγώ ήμουν εγώ.
***
Σκιά
Το ποτέ ξεπερασμένο παρελθόν,
το πάντοτε καινούργιο μέλλον:
ο ουρανός εντός σου,
εντός μου η γη.
Και το παντοτινό ποτέ!
***
Παραλλαγές
Κι εσύ ακόμα
είσαι οι τόσες παραλλαγές,
παραλλαγές
ποτέ δεν είσαι ίδια:
μαλλιά και μάτια και
διαθέσεις και χαμόγελα και
καμπύλες και φιλιά –
κορίτσι, μητέρα, γυναίκα, παιδί –
καθεμία και όλες
ποτέ δεν είσαι ίδια.
Τόσες για να κρατήσω!
Τόσες για να ’ρθούν!
***
Ψευδαισθήσεις
Αυτό το δέντρο,
που η κορφή του ερωτοτροπούσε με τον ουρανό,
που τα κλαριά του τολμούσαν την απώτατη Ανατολή και τη Δύση,
που οι ρίζες του διεισέδυαν στην Κίνα,
που τα φύλλα του ήταν ξωτικά –
Χάθηκε η συντρόφισσά μου,
δεν είναι πλέον ούτε θάμνος.