Μ’ αυτά που λέω

τα σ’ αγαπώ και τέτοια δυσφορείς

λες βαρύγδουπα πως είναι.

Γι’ αυτό όταν δύο σ’ αγαπώ

τα πόδια τέντωσαν με δύναμη

κάνοντας κούνια στα φιλιά μας

και τον φράχτη των δοντιών σου γκρέμισαν

κατακούτελα με χτύπησαν

σαν εκείνο το κακό κρασί που ήπιαμε προχτές

στην ταράτσα με τα πολύχρωμα λαμπιόνια

νύχτα Ιούνη∙

μεθύσι άσχημο έκανα

χίλια λαμπιόνια άναψαν μέσα μου.

Το ξημέρωμα

η δυσφορία σου με βραχυκύκλωσε.