συνέχεια κεντρίζεται η σκέψη μου, όταν σ’ αναπολώ.
Δε ζητάω να μείνει πιστή στο κορμί μου η αγάπη σου ─
Η ψυχή σου είν’ αδύνατο να μη μείνει πιστή στην ψυχή μου.
Καλά που δεν μπορώ τις μέρες μου όλες να τρώω μαζί σου ─
Δε θα ’θελα να τρώω τη σούπα μου σ’ έν’ αγιασμένο φλιτζάνι.
Έχω μπροστά μου ένα θησαυρό στιγμών ευτυχισμένων που θα σε βλέπω.
Αυτές είναι σαν άγια αντίδωρα, που θα τα φάω,
για την ενθάρρυνση, για την άφεση των αμαρτιών και για την αιώνιά μου ελπίδα.
Δε σου ζητάω τίποτα, ούτε καν να ζεις.
Αν πεθάνεις, θα σε θυμάμαι,
ώσπου το αίμα στους καρπούς μου να παγώσει.
Anna Wickham (1883-1947): Ποιήτρια με καταγωγή από την Αγγλία και την Αυστραλία. Έζησε στην Αυστραλία, στην Αγγλία και στη Γαλλία. Συνδέεται με το Κίνημα του Μοντερνισμού. Επίσης, υποστήριξε ενεργά το φεμινισμό της εποχής της. Έχει εκτενές ποιητικό έργο, το οποίο διακρίνεται για την αμεσότητα και για τη δύναμη του συναισθήματος.
θαυμάσια ποίηση,και θαυμάσια μετάφραση.