ΑΡΧΗ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

Τα αστέρια σας επέλεξαν, θα πετύχετε, σχολιάζει υπομονετικά ο αστρολόγος στο κοινωνικό δίκτυο που συχνάζουμε. Απειλεί ότι δεν θα επανέλθει. Ας ακούσω τώρα τα φωνητικά μηνύματα που έχει ηχογραφήσει για μένα, αποκλειστικά.  Σεπτέμβριος. Αρχή Ινδίκτου, Πρωτοχρονιά στην αρχαία Ρωμαϊκή εποχή και ανταλλάσσουμε ευχές για  καλό μήνα και ξόρκια για τον Αύγουστο και τον καύσωνα που φεύγει, να φύγει, να είναι όλα καλά ,καλή σχολική χρονιά, με το καλό. Λέβητα ή εμφυτεύματα και γέφυρα, αναρωτιέται η Μαρίνα πάνω κάτω ενώ κολυμπάμε στο τελευταίο διάζωμα –  πισίνα, στο δημοτικό κολυμβητήριο-  και σχολιάζουμε για την ακρίβεια, τα εγγόνια μας, τον εκατομμυριούχο, το fly over, και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Προγραμματίζουμε, υπογραμμίζουμε και στηλιτεύουμε, ελεεινολογούμε,   φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας, όπως συνοψίζουμε θριαμβευτικά τρομοκρατώντας τις άλλες δυο  συνομιλήτριες καθώς ελεύθερα πάνω κάτω, δεξιά πηγαίνοντας, αριστερά γυρνώντας, κολυμπάμε μετρώντας δεκάλεπτα με μουσική  και χωρίς, μόνο μέσα μας κάποτε, ζωντανές, λαμπερές κάτω από το δυνατό ήλιο με το μακαρόνι και χωρίς, δώρο υπέροχο το σώμα μας διαδρομές αντοχής  στον καύσωνα που πέρασε, χαμογελώντας στο φθινόπωρο, στο χειμώνα, στο χρόνο που προχωράει αμέτοχος, ένα λεωφορείο που το προλάβαμε , δόξα τω θεώ και προχωράμε στο διάδρομο να βρούμε θέση.