Στεκόταν αμίλητος στην προκυμαία. Στο κεφάλι του σφυροκοπούσε η εντολή του Θεού να νουθετήσει τους αμαρτωλούς Νινευίτες. Δύο πλοιάρια περίμεναν στην προβλήτα, ένα για την πόλη Νινευή και ένα για την πόλη Θαρσίς. Όταν ξαφνικά, είδε την άγνωστη γυναίκα να ανεβαίνει στο πλοιάριο για την Θαρσίς. Την ακολούθησε χωρίς δεύτερη σκέψη μαγνητισμένος απ΄ την παράξενη ομορφιά της.
Κάθισε δίπλα της. Φάνταζε σαν νύφη της θάλασσας με το μπλε σατέν φόρεμα της και τις σιδερωμένες πιέτες που κάλυπταν την κοιλιά της. Το μωβ καπέλο της σκέπαζε το κεφάλι της και μόνο μέρος του προφίλ μπορούσε να διακρίνει. Το πρόσωπο της καλυμμένο με λευκά και γαλάζια λέπια έμοιαζε με χρωματιστό του βυθού ψάρι. Ήταν έτοιμος να της μιλήσει, όταν μία ξαφνική καταιγίδα τους πέταξε στην θάλασσα. Αυθόρμητα την πήρε στην αγκαλιά του για να την σώσει. Την ίδια στιγμή το τεράστιο στόμα ενός κήτους τους κατάπιε και μετά σκοτάδι. Δεν κατάλαβε πόσος χρόνος πέρασε και που βρισκόταν. Διπλωμένος στα δύο άπλωσε τα πόδια του να ξεμουδιάσει, όταν αντιλήφτηκε ότι η γυναίκα ήταν αγκιστρωμένη επάνω του. Το καπέλο της τώρα έλαμπε στολισμένο από χρυσά φύκια και κόκκινα κοράλλια.
Έκλεισε το σώμα της στο δικό του και την σκέπασε προστατευτικά με τον μανδύα του, όταν την ίδια στιγμή δίνη νερού τους στριφογύρισε και χάθηκαν για λίγο μέσα σ΄ αυτήν. Τρεις κοσμικές ημέρες έμειναν στην κοιλιά του κήτους, έως ότου αυτό βαρυστομαχιασμένο τους εξέμεσε σε μία ήσυχη ακρογιαλιά. Δεν ήξεραν που είναι. Ο Ιωνάς περιεργάστηκε μ΄ ανακούφιση την θάλασσα και το φως του ήλιου. Όλα ήταν φωτεινά και γαλήνια και το νεογέννητο παιδί-ψάρι κοιμόταν σιωπηλό στην αγκαλιά του Ιωνά, ενώ η γυναίκα τον κοίταζε μ΄ευγωμοσύνη.
Για πρώτη φορά απελευθερωμένος από τον ιερό σκοπό της αποστολής του χαιρόταν απλά την οικογένεια. Παράλληλα ένιωθε μονιασμένος με τον θυμωμένο Θεό του που τον είχε τιμωρήσει για την ανυπακοή του. Κρατούσε με αγάπη, φροντίδα και σεβασμό το βρέφος, αν και ήξερε σύμφωνα με την προφητεία, ότι θα ήταν ο μελλοντικός θυσιασμένος ΙΧΘΥΣ και η κοιλιά του κήτους η μήτρα που το κυοφόρησε.
Ο Ιωνάς πήρε την οικογένεια του και ακολούθησε την εντολή που είχε παραβεί – τον δρόμο προς την Νινευή.
Για πρώτη φορά ένιωθε χρισμένος, ευλογημένος.
30/7 2024
