Ο ΠΗΓΑΣΟΣ
Το όνομα μου είναι Πήγασος. Μέρες τώρα στην πρωτοποριακή έκθεση της πόλης εκτίθεμαι ως το πιο επώνυμο έργο του δημιουργού μου. Ακούω τις φλυαρίες των ανόητων επισκεπτών που θαυμάζουν ένα ωραίο ζώο στο κάδρο αλλά αγνοούν οι τυφλοί τον ζωώδη εαυτό τους που καθρεφτίζεται στο υπέροχο, όπως λένε, βελούδινο βλέμμα μου.
Σήμερα εξαντλήθηκε η υπομονή μου. Ένας άνδρας αγωγιάτης σχολίασε την εικόνα μου.
« Τι άχρηστο άλογο, δεν κάνει για δουλειά, είναι μόνο φιγούρα» σάρκασε. Θυμωμένος μ΄ένα σάλτο θεαματικό βγήκα απ΄το κάδρο , με το κεφάλι μου τρύπησα τον τοίχο της ανθρώπινης βλακείας και πέταξα ελεύθερος πέρα από την α-λογία τους.
Ο ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ*
Στη γειτονιά των παιδιών « Άσπροι και μαύροι άγγελοι» μαίνεται ο πόλεμος. Θανατηφόρο το παιχνίδι του διχασμού. Σημαία η λευκή ή μαύρη κυριαρχία.
Είμαι ένα παιδί άγγελος και πέταξα ανάμεσα τους με την αποστολή να φωτίσω με το φως των ματιών μου τα σκοτάδια τους. Όμως απέτυχα. Οι μαύροι άγγελοι με σκουριασμένο πιρούνι του σκουπιδότοπου έβγαλαν τα μάτια μου και σέρβιραν τους βολβούς μου στον αιμοδιψή αρχηγό τους για έπαθλο. Έσπασαν τα φτερά μου και αιμόφυρτο με πέταξαν στο λασπωμένο χώμα. Δύο αγόρια πονούσαν μαζί μου. Έδεσαν τα μάτια μου με το μαντήλι της αγάπης τους για να μην αιμορραγούν και μ΄ αυτοσχέδιο φορείο με μετάφεραν στον λειμώνα της χαμένης αθωότητας. Ελεγεία ακούστηκε μέσα από τα σύννεφα. Ήταν οι ουράνιοι άγγελοι που θρηνούσαν.
Ο ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ
Είμαι ο νανο-ιπποπόταμος Πλουμπ. Πυρακτωμένες βελόνες οι ακτίνες του ήλιου, το στεγνό μου δέρμα πληγώνουν και το βάφουν κόκκινο απ΄τον πόνο.
Μου λείπει η δροσερή λάσπη του λακόνερου, η πράσινη χλόη που με τρέφει, το δάσος με τις φιλόξενες φυλλωσιές. Αιχμάλωτος είμαι ενός σκληρού αγωγιάτη. Τα σιδερένια στόρια στις βιτρίνες της πόλης το κλουβί της απαγωγής μου θυμίζουν και κρύβουν καλά την ανθρώπινη υποκρισία. Υπνωτισμένο μ΄ έσυραν μακριά από την αγέλη μου.
Ο αφέντης μ΄έχει ζέψει σαν άλογο στην άμαξα του με γερά χαλινάρια. Περιμένω την ημέρα που με το κεφάλι μου, σαν όπλο κριός, θα σπάσω τα χαλινάρια που σαν χωνεμένες κλωστές στο χρόνο θα γίνουν σκόνη.
