Όλα κάποτε θα είναι για το καλό μας
Και το καλό μας θα το ξέρουμε
Απ’ τη στιγμή που γεννιόμαστε.
Κάποτε το σωστό
Θα είναι το θέλημά μας
Και θα γεννιέται.
Θα γεννιέται το θέλημά μας.
Κάποτε θα συνεχίσουμε
Από εκεί που μείναμε
Και θα το πάμε χαλαρά
Μέχρι τέλους.
Κάποτε, θα δεις
Θα συντονιζόμαστε
Σα χτύπος και καρδιά
Σα σύναξη πλανητών
Σα φωτόνια.
Κάποτε θα επικοινωνούμε
Απλά με τις φωτοριπές των φάρων
Και το παράθυρο θα μένει ανοιχτό
Να διαπερνά το χώρο η αύρα
Σε κάθε γραπτή σου συλλαβή
Σε κάθε τόνο της φωνής σου.
Κάποτε η αφέλεια
Θα συνιστά κακούργημα
Και θα τιμωρείται
Με φιλί στο λαιμό
Χάδι στο στήθος
Και κοίταγμα βαθιά
Μέσα στα μάτια.
Κάποτε η ατμόσφαιρα
Θα αποτελείται από οξυγόνο
Άζωτο και δικαιοσύνη
Και δύο τοις εκατό λοιπά αέρια
Για να μπορούμε ν’ αναπνέουμε
Όταν σηκώνουμε το κεφάλι
Έξω απ’ το νερό.
Κάποτε θα σηκώσουμε το κεφάλι
Έξω απ’ το νερό
Και κανείς ποτέ
Δε θα το ξαναβάλει μέσα.
Κάποτε θα μπηχτούν
Τα καρφιά στις παλάμες
Να βρει η γη το κέντρο της
Να ισορροπηθεί το σύμπαν.
Κι όταν θα λέμε γαμήθηκε το σύμπαν
Θα το εννοούμε
Γιατί κάποτε
Εμείς και το σύμπαν
Θα είμαστε ένα.
Κάποτε ο πόλεμος
Θα γίνεται στις παλάμες μας
Γιατί κάποτε οι παλάμες μας
Θα είμαστε εμείς
Και θα ξέρουμε να κρατιόμαστε
Ο ένας απ’ τον άλλο.
Κάποτε, Ακριβή
Ο χρόνος θα σταματήσει
Κι ο έρωτας θα κυλά
Στις φλέβες και τους δρόμους.
Κάποτε, θα δεις
Ο χρόνος θα σταματήσει
Κι ο έρωτας θα κυλά
Χωρίς αίσθημα καθήκοντος
Χωρίς σωστές επιλογές
Χωρίς βέλτιστες πρακτικές
Κι ενδεδειγμένες λύσεις.
Κάποτε, Ακριβή
Ο χρόνος θα σταματήσει
Κι ο έρωτας θα κυλά
Κάποτε οι διαμελισμένοι
Θα συναρμολογηθούν ξανά
Κι όταν γυρίσει κάποτε
Η βροχή πίσω στα σύννεφα
Θα δεις
Θα ξυπνήσουμε
Και θα βρούμε
Δίπλα στο κρεβάτι μας
Σε συσκευασία δώρου
Τα χρόνια που χάσαμε.
Ο Αρτέμης Μαυρομμάτης γεννήθηκε το 1990. Ζει στην Αθήνα. Έχει εκδώσει την ποιητική σύνθεση «Σόλβε: Αποδόμηση» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ενύπνιο.
