Αυτό το ποίημα δεν θέλει καθόλου να ’ρθει, ίσως γιατί ό,τι ποθήσαμε έχει κιόλας συμβεί σε μια ταινία ασπρόμαυρη που την παρακολουθούν απόγευμα Κυριακής σ’ ένα παλιό σινεμά ελάχιστοι θεατές.…
Ένας άντρας Λέει πως νύχτα βαθιά, με τα μάτια ανοιχτά θα ονειρευτεί την αιωνιότητα σαν να ’ταν σε λίγο να πεθάνει. Θα ξημερώσει πίνοντας ουρλιάζοντας ένθεος, μ’…
Είσαι θύελλα κι αστραπή, η άνοιξη στο μάτι του σκότους, το ξύλο που θέλει να γίνει καράβι, ο βράχος που μαθαίνει να τραγουδά, λουλούδι που τρυπά το τσιμέντο, ένας σκύλος…
Η κόψη του νερού Σταθήκαμε στου ποταμιού την κόψη, από τη μια μεριά εγώ, εσύ από την άλλη, κάτι έλεγες, κάτι έλεγα, τίποτα δεν ακούγαμε, ανέβαινε το νερό,…
Το δοχείο Σ’ αυτό το δοχείο διαφωνίες, όνειρα, ξημερώματα, φιλιά, αποχαιρετισμοί, πόνοι, λαχτάρες, τύψεις, τούνελ, λιακάδες, στεναγμοί, χρόνια που ποδοβολούν, χέρια που τρέμουν πάντα, μέρες ξετυλιγμένες, άνθρωποι γυμνοί,…
Ελεύθερη πτώση Αυτό το μεγάλο το ματωμένο το βαθύ το μπουκωμένο το εκτροχιασμένο το φτερωτό το αντιλαλούν το ένα που αλέθει που αιμάσσει που ομογενοποιεί που καταδίδει…
Η ποιητική συλλογή της Αγγελικής Κουντουράκη Nigredo είναι πιστή στη χρήση του φιλοσοφικού όρου του τίτλου της, δηλαδή του συναπαντήματος με τη «μαύρη νύχτα της ψυχής», χωρίς όμως αυτό να…
ένα άγριο παραμύθι που πρέπει ν' ακούσουμε Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου με τον παράξενο τίτλο Λυκοχαβιά του πρωτοεμφανιζόμενου διηγηματογράφου Κώστα Μπαρμπάτση, η αίσθηση που δημιουργούν οι ιστορίες…
Το δέντρο μου Σε είπα το δέντρο μου, με ρίζες στα ερεβώδη μου, σείεσαι και λαμποκοπάς τρυφερό και χλοώδες απ’ τα πόδια μου ως των μαλλιών μου τις άκρες. Στο…
