Γενεαλογία Στον οίκο τους, ακόνιζαν τις μνήμες, να παραμένουν αιχμηρές. Τετραγώνιζαν τις συγκινήσεις σε μάκτρα ισομεγέθη, να στιλβωθούν τα εδάφη των τριόδων, να κατοπτρίζουν πένθη και γενοκτονίες. Για δεκαετίες,…
Από παιδί, έσβηνα τα καβαφικά κεριά μου φυσώντας ηχηρά και δεν τα μέτραγα. Χρόνια πολλά, σαν μεθυσμένη πεταλούδα, με τράβαγε το φως της γνώσης. Με δαχτυλόδειχναν: -«Να ένας σοφός»! Στα…
Ένστολοι κι ένοπλοι παρήλασαν. Ο δήμαρχος, πλειοψηφίσας κι επανεκλεγείς, εκφώνησε τον πανηγυρικό της μέρας, με λάθη γλωσσικά κι ασυνταξίες. Επήνεσε την αναβάθμιση της χώρας που βρίσκεται στην πιο σωστή πλευρά…
Έμπλεοι τεχνητής νοημοσύνης, υπνωτισμένοι και σ’ ευθεία γραμμή, να προχωρούν με βήμα λιτανείας, εικόνων και παραγγελμάτων καταναλωτές, σχοινοτενών ομιλιών ακροατές. Και μικρογραφημένοι, να χωρούν σε νούμερα στατιστικών και προγραμμάτων, άφυλοι…
Από παιδί, ονειρευόμουν να ξενιτευτώ. Ερωτευόμουν τις καινούργιες γλώσσες, τις ξένες πόλεις, τις ανάσες τους . Και δεν φοβόμουνα τους αποχαιρετισμούς, ούτε με συγκινούσε το ταξίδι του νόστου... Δεν άντεχα…
Η Κασσάνδρα ήταν πέντε χρονών, όταν πρωτάκουσε για τις «χώρες του Παραπετάσματος». Ήταν κάτι που την άγγιξε πολύ κι ας μην ήξερε καθόλου τι χώρες ήτανε. Την συγκινούσε, όμως, το…
Πριν ξημερώσει, ένστολοι φρουροί εξέλαβαν τις λάμψεις στα σύνορα για νικηφόρες φρυκτωρίες και ζητωκραύγασαν. Μια έφηβη, τιμωρημένη στη σοφίτα, ντράμερ στο τοπικό συγκρότημα και τυμπανίστρια στο σχολείο, καραδοκούσε, ξάγρυπνη στις…
Ήταν λιγόυπνη και δούλευε καλύτερα τις νύχτες. Τότε που δεν χτυπούσαν πόρτες, ούτε τηλέφωνα και το παιδί είχε αποκοιμηθεί. Κατέβαινε στο υπόγειο με τις βιβλιοθήκες, άναβε όλα τα φώτα κι…
Όλες τις μέρες, υφαίνεις μια πικρή συγγνώμη, να σαβανώσεις τα παλιά, να τα ζεστάνεις, μήπως κι εκκολαφθούν καινούργια λόγια, πιο ζυγισμένα και λιτά . Κι όμως, αυτή ξηλώνεται τις νύχτες…
Για χρόνια, σφετεριζόταν τις φωνές των έγκλειστων πτηνών και των πολύγλωσσων αποδημητικών. Πλαστογραφούσε και το λεξιλόγιο των θεών*: Βριάρεως, χαλκίς, Πλαγκταί, Μυρίνης σήμα, και Ξάνθος, τ΄όνομα για το ποτάμι, που…
Βωμοί Για χιλιετίες, οι πατέρες μας, γενάρχες, στρατηγοί και χωρικοί, σφαγίαζαν, ιδιοχείρως, τα παιδιά τους, μήπως γλυτώσουν την κατάρα των θεών, ή την οργή του αγριεμένου πλήθους, ή έστω,…
Έλεγε πως ανησυχούσε. Άνοιγε απότομα την πόρτα, να σκίσει το πραϋντικό σκοτάδι , να ματαιώσει τη μοναχική της εργασία και την εμφάνιση ασπρόμαυρων σκηνών. Την δίδασκε, πολύ ασφυκτικά ,…
