Αλεξάνδρα Ζερβού: τρία ποιήματα
ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ Μετά απ’ αυτό, σιδέρωσες το πιο καλό σου φόρεμα, να συναναστραφείς αυλάρχες κι αυλοκόλακες. Σκεπάζεις τα αιχμηρά σου θραύσματα, τα περιφέρεις σε σπουδαστήρια και θεωρεία, όπου με οξεία…
ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ Μετά απ’ αυτό, σιδέρωσες το πιο καλό σου φόρεμα, να συναναστραφείς αυλάρχες κι αυλοκόλακες. Σκεπάζεις τα αιχμηρά σου θραύσματα, τα περιφέρεις σε σπουδαστήρια και θεωρεία, όπου με οξεία…
(Η επιστημονική Επιτροπή της Βουλής έδωσε το πράσινο φως για την αστυνόμευση των Πανεπιστημίων (9 Φεβρουαρίου 2021) Με υπουργό την ευλαβή κυρία Κεραμέως, λύθηκαν τα προβλήματα, θα σας το…
ΕΘΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ Οι μνήμες, με σημαιάκια μπλε και τύμπανα, να σβήνουν, αδέξια, σαν γόμες μαθητών, πληγές κι ασκήμιες. Ο πανηγυρικός, με προτροπές και σχετλιασμούς, σαν επικήδειος της παιδικής…
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ Γνώριζε μια μοναδική ιστορία, αλληγορία διδακτική, που την επαναλάμβανε με λιγοστές παραλλαγές, μήπως και συνετίσει τη θυμωμένη ανήλικη. Ήταν για μια σεμνή που προχωρούσε. Και μια ακατάστατη, σαρκαστική…
ΤΟ ΠΑΡΙΣΙΝΟ ΜΑΝΤΙΛΙ Της ταίριαζε αυτό το ικετήριο δώρο, τεράστιο κι ολομέταξο. Τόσο ακατάλληλο να δέσει μια πληγή, ή να σφουγγίσει δάκρυα, ή ν’ αποχαιρετήσει. Όμως, χωρούσε μια…
ΧΡΥΣΟΡΡΗΜΟΣΥΝΗ* Λιγόλογη και μετρημένη και μ΄ένα τεντωμένο δάχτυλο που ακύρωνε τις φράσεις της, επί δεκαετίες ενηλικιωνόταν. Κόσμια και σιγανή, συμπύκνωνε το βιογραφικό της σε μια μοναδική παράγραφο κι ας είχε …
ΕΡΜΙΟΝΗ Η μητέρα μου δεν αγαπούσε την ανάγνωση, ούτε τις ιστορίες. Από τα πέντε μου, έμαθα μόνη μου να τις διαβάζω , να τις αλλάζω, αν δεν μ΄ άρεσαν. Μου…
Οι ιστορίες της Ωραίας Κοιμωμένης Ξύπνησα ξαφνικά! Ανήξερη, παραμυθένια, με τα φερσίματα του αλλοτινού καιρού, πανέμορφη σαν ρόδο ανθοπωλείου. Με λάτρεψε ο αφυπνιστής μου κι άλλοι πρίγκιπες κι ας…
Η ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ Περίμενα ο πατέρας να παραιτηθεί, όταν του ζήτησαν να θυσιάσει το παιδί του. -Μου είχε μεγάλη αδυναμία τόλεγε παντού-. Κι η μάνα μου, μες στην τρελή χαρά, να…
Χωρίς ωράριο πλήρες , δίδασκε σε Γυμνάσιο κοριτσιών. Τραγουδούσε τις Κυριακές στο εθνικό Ωδείο. Ακροατήρια πολύ βαριεστημένα! Αλλοίωνε τις ιστορίες της, να ζωηρέψουν: -« Μονάχη της , όλο φοβέρες…
Η ζυγαριά και η τράπουλα Στην πύλη του Παράδεισου, Τον κέρδισε στο χαρτοπαίγνιο. Γελώντας καλοκάγαθα, Εκείνος κατένευσε ν’ ανταποδώσει τη φιλοξενία, να τον δεχτεί για να συγκατοικήσουν, ώς και να…
Την μια , την χλεύαζαν από παιδί, που μάζευε ζιζάνια απ’ τους αγρούς κι όλο στοργή, τα μεταφύτευε στον κήπο κι ετοίμαζε ποτά, πικρά και δύσοσμα. Την άλλην όμως την…