Δεν θέλω να καταδυθώ σ’ έναν αγώνα του δρόμου. Έχω τόση κούραση στους ώμους. Αφήστε με μόνον σαν πράγμα που τοποθέτησαν πάνω στο τραπέζι κι ύστερα το ξέχασαν.…
Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε τόσες αμαρτίες Μόλις τόνιωσε πως είσαι ο θεός, σαν μυροφόρος Έτρεξε να σου φέρει τα μύρα της ταφής σου κλαίγοντας γοερά. Αλλοίμονο! Μες στην…
Η δικαίωση της επιείκειας των αιώνων Η εποχή μας είναι μία εποχή επιεικής, αρκετά επιεικής θα έλεγα, χαλαρή, όπως και να την δει κανείς, συγχωρεί και επιτρέπει τα πάντα,…
T. S. Eliot: Πορτραίτο μίας κυρίας Thou hast committed – Fornication: but that was in another country And besides, the wench Is dead. Ο Εβραίος της Μάλτας[1] …
Μία συμφωνία Κάνω μία συμφωνία μαζί σου, Walt Whitman – Είναι καιρός που σε απεχθάνομαι πολύ.…
Ο άνθρωπος και η θάλασσα Άνθρωπε λεύτερε τη θάλασσα θε ν' αγαπάς για πάντα! Καθρέφτης σου είν' η θάλασσα που βλέπεις την ψυχή σου Στ΄ ατέλειωτο ξετύλιγμα του…
Πιερ Πάολο Παζολίνι: ένας αναγεννησιακός του εικοστού αιώνα και ο Γιάννης Η. Παππάς Η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με το έργο του Παζολίνι, το κινηματογραφικό βέβαια,…
Όταν με προσοχή μελετώ τις περίεργες συνήθειες των σκύλων Αναγκάζομαι να συμπεράνω Πως ο άνθρωπος είναι το υπέρτατο ζώο. Όταν μελετώ τις περίεργες συνήθειες του ανθρώπου Ομολογώ, μπερδεύομαι,…
![Read more about the article Peter Levi[1]: Χαλικόστρωτες λιμνούλες. Μετάφραση: Ανδρέας Φουσκαρίνης](https://www.periou.gr/wp-content/uploads/2022/09/156441838.jpg)
Ένα δίχτυ τεντωμένο παγιδεύει κάθε πλάσμα ακόμα και το πιο άγριο. Πολύ αργά ο νέος ξεφώνισε, και ο αθώος που δεν είχε ακόμα…
Συ με τα σκοτεινά τα μάτια Γυναίκα των ονείρων μου, Με τα σανδάλια από ελεφαντόδοντο, Δεν υπάρχει κανείς που να σου μοιάζει ανάμεσα στους χορευτές, Κανένας με…
Έμαθα τόσα σκάβοντας τη γη Είδα δέντρα να μεγαλώνουν. Που δεν πρόκειται να πεθάνουν στα χρόνια που ζει ένας άνθρωπος Δεν πεθαίνουν ποτέ σαν το βράχο, σαν το…
Η τελειότητα, αρμονία του μέσα και του έξω Ήθελα να μετρήσω τον κόσμο, με χέρια ανοιχτά, Όμως μπορεί το όνειρο ν' αποτελεί το μέτρο των πάντων; Το όνειρο,…
