Ανθούλα Δανιήλ: ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ από το Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου
Σάββατο, 4 ΚΕΙ ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΙΝΑ ΤΟ ΣΤΕΝΌ, βρεμένο καλντιρίμι -πάνε κάπου τρακόσια τόσα χρόνια- ένιωσα ν’ αναρπά- ζομαι «διά χειρός» Ισχυρού Φίλου και, πραγματικά, όσο να συνέλθω, έβλεπα να …