Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος: Ο ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΗΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ
-Μαμά, δεν πέρασε ακόμα; -Ποιος, παιδί μου; -Ο κυρ-Νίκος, καλέ, ο σκουπιδιάρης. -Όχι. Όπου να ‘ναι όμως θα περάσει. Άκουγα αυτά τα λόγια κι έτρεχα έξω, λες και πήγαινα να…
-Μαμά, δεν πέρασε ακόμα; -Ποιος, παιδί μου; -Ο κυρ-Νίκος, καλέ, ο σκουπιδιάρης. -Όχι. Όπου να ‘ναι όμως θα περάσει. Άκουγα αυτά τα λόγια κι έτρεχα έξω, λες και πήγαινα να…
ΤΟ ΚΛΕΙΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ Δεν τού 'μαθαν να κλαίει από χαρά ή από λύπη. Στη χαρά ή στη λύπη έτρεχε παίζοντας, έτρεχε πολεμώντας, έτρεχε δουλεύοντας. Όταν ξαφνικά σαν πέρασαν τα…
ΠΑΤΡΙΚΟ ΣΠΙΤΙ Στη μητέρα μου Είχε δυσκολευτεί ν' αποφασίσει. Προσπαθούσε να τους πείσει πως είχαν λάθος, πως τίποτα το εγωιστικό δεν έκρυβε η άρνησή του. Κάποτε σταμάτησε να αντιδρά.…
Η ΔΕΞΙΩΣΗ Τα είχε όλα φροντίσει. Πρόσεξε και την παραμικρή λεπτομέρεια. ΄Ηθελε φεύγοντας να πούνε: "Ήταν μια τέλεια βραδιά." Το σπίτι μονοκατοικία σε προάστιο. Τα έπιπλα κομψά. Τίποτα περιττό.…
Ι Κόβεις τ' ανθάκι, μα γιατί το προσφέρεις: Κι αυτή ανθίζει. ΙΙ Βγήκε στη βροχή, μα η φωτιά μέσα του άσβεστη μένει. ΙΙΙ Σταμάτησαν πια τα…
Του φθινοπώρου οι συχνοί, οι ασταμάτητοι λυγμοί καθώς ξεσπούνε με μιαν ανία αβάσταχτη την τρυφερή μου την καρδιά έρχονται και χτυπούνε. Κι όταν ο χρόνος ο πικρός μέσα στη θλίψη…
ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΗΘΗΚΕ Φαντάστηκε τη ζωή του σαν βιβλίο και χάρηκε. Θα μπορούσε να γυρίσει άσκοπα τις σελίδες, να πηδήξει τα δυσάρεστα κεφάλαια, να ξαναβάλει το βιβλίο στο ράφι, γυρεύοντας…
Λάμπει τ' ολόλευκο φεγγάρι μέσα στα δέντρα τα πυκνά, σε κάθε τρυφερό κλωνάρι και μια φωνούλα αρχινά κάτω από τη φυλλωσιά... 'Ω, αγάπη μου γλυκιά. Βαθύς καθρέφτης, μιαν…
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ Μιλούσε για το όμορφο ταξίδι του, εκστατικός ακόμα με το φτερούγισμα των γλάρων και με το χάδι της όστριας στα μαλλιά στον ποιητή. Αυτός κρύβοντας το φρέσκο ακόμα…
ΕΝΑ ΚΥΝΗΓΙ Το ξέρω πως ο καιρός είναι πολύτιμος. Πως τα λουλούδια και ο έρωτας κρύβουν πίσω τους δίχτυα απλωμένα σαν τις αράχνες. Το παράδειγμα, όμως, του Οδυσσέα δεν…
IN MEMORIAM Μου στερέψανε την πηγή, για να ξεχάσω τη δροσιά. Μου κάψανε τις συστάδες των πεύκων, για να μη συνομιλώ με τον άνεμο. Μου μολύνουν τη θάλασσα και δε…
ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ Μου 'λεγες πως οι τοίχοι έχουν αυτιά κι εγώ χαιρόμουνα που κάποιος θα μπορούσε να μ' ακούσει. Από τότε έμαθα να κλείνομαι σπίτι νωρίς. Ξεκρέμασα τα κάδρα για…