Αθηνά Παπαδοπούλου: ένα ποίημα
ΕΠΙΛΟΓΗ Είναι εκείνη η ώρα λίγο πριν τα βλέφαρα προδώσουν το φως. Η μέρα βαραίνει τα φορτία οριζοντιώνονται. Η σκέψη ταλανίζεται όπως οι σηματοδότες σε πλατεία πνιγμένη από αυτοκίνηση…
ΕΠΙΛΟΓΗ Είναι εκείνη η ώρα λίγο πριν τα βλέφαρα προδώσουν το φως. Η μέρα βαραίνει τα φορτία οριζοντιώνονται. Η σκέψη ταλανίζεται όπως οι σηματοδότες σε πλατεία πνιγμένη από αυτοκίνηση…
ΥΠΟΣΧΕΣΗ Θέλω να γίνω εδώ και τώρα ο μυστικός σου φανοστάτης. Τον δρόμο για το σπίτι να φωτίζω όταν το σκότος και η ταραχή παραμονεύουν. Όταν ανάμεσα σε…
Μια φορά και κάποτε στις αρχές του περασμένου αιώνα ήταν ένα αγόρι ο Νικολάκης. Με φαντασία απαράμιλλη και παράλληλη απειθαρχία για κάθε τι μπανάλ κάθε καλοκαίρι στο νησί μαζί με…
ΛΙΩΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ Προσωπική άποψη: το παγωτό χωνάκι λιώνει πιο γρήγορα από πέρυσι. Ένας καύσωνας μετατοπισμένος σε καλοκαίρια της μη επιστροφής. Τρως μα δε θυμάσαι. Πασαλείβεσαι αλλά δεν το καταλαβαίνεις.…
POINTES EN SATIN Δεν είναι ότι δεν μου άρεσε το μπαλέτο. Απλά δεν μπορώ να θυμηθώ για ποιο λόγο το σταμάτησα. Κάποτε η μαμά είπε τους είχα πρήξει πως…
Πάντα επιστρέφεις στη θύμηση. Στη μυρωδιά από σβησμένο κερί. Μύρο και λουλούδια υπέκυψαν στο τραύμα. Χόρτα νωπά στο πάρκο ανακατεύονται με μαργαρίτες. Οι παπαρούνες άρχισαν ήδη να μαδούν ; Περιμένεις…
ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ ΓΙΑ AVALON Απ’όλες τις μέρες το καταραμένο διάλεξε την κάκιστη να μη δουλέψει. Πετάγομαι σαν λάστιχο απ’τον ύπνο μου οι κόρες πλημμυρίζουν με φως τρόμος με κυριεύει. Και…
Ο καφές ατίθασος ξεχείλισε απ’το μπρίκι. Η γάτα τρόμαξε από την αστοχία και φουριόζα εκτόξευσε το πορσελάνινο φλιτζάνι. Το κουλουράκι της προτίμησης ράγισε και έσπασε στα τρία - κακία των…
Γεννάω το κενό και στο κενό αιωρούμαι πόνος κουβάρι ξετυλίγεται το νήμα εξ ουρανού. Πριν έρθεις έφυγες στα όνειρα σφεντόνα. Σε λίμνη κόκκινη βυθίζομαι και η όχθη της θολή. …
«Αγαπημένε μου φίλε σε περιμένω. Κι ας μπορεί να μην υπάρξεις ποτέ. Με αγάπη ένας δειλός, εγώ.» (Αλέξης Δαμιανός) Αγαπημένε μου φίλε σε περιμένω τα βράδια της μη…
Πλάνα αμοντάριστα δεν άφησες στο απρόσμενο φευγιό σου. Βλέπεις φρόντισε αυτός, κι εγώ λιγάκι για τη δική σου την υστεροφημία. Αρχικά αιωρούμαι σε κινούμενα χωράφια τα θαλασσιά φτερά μου…
Αυτή τη δεύτερη φορά μικρή ας είναι η κιβωτός. Στους δύσκολους καιρούς τα τιμαλφή παίζουν κρυφτό με τα σεντούκια. Και οι γνωστές κρυψώνες σβήνουν αλγοριθμικά παράλληλα με εκρήξεις. Οι κρύπτες…