Χρήστος Τσιάμης: Πικνίκ στην άμμο (Τρία ποιήματα για τη Γάζα)
Πικνίκ στην άμμο Ξεκινούν το ταξίδι γεμάτοι από θυμό και μήνι Το πανέρι τους από φοβερά δώρα ξεχειλίζει που τους τα έχουν στείλει συγγενείς και φίλοι από…
Πικνίκ στην άμμο Ξεκινούν το ταξίδι γεμάτοι από θυμό και μήνι Το πανέρι τους από φοβερά δώρα ξεχειλίζει που τους τα έχουν στείλει συγγενείς και φίλοι από…
Να μη ζουν σε θερμοκήπια όπου η θερμοκρασία παραμένει μονίμως ήπια από την ανταλλαγή των χνώτων τους. Κάποτε αυτό θα καταλήξει σε δυσοσμία. Να φυτρώνουν, σαν τον Αμάραντο, στα…
Οι Ποιητές και ο Πόλεμος Έχει ειπωθεί: «… να δείξουμε την ειρηνοποιό διάσταση της ποίησης.» Κι εγώ απαντώ: Η ποίηση δεν είναι πάντα ειρηνοποιός. Ανάμεσα σε άλλες ιδιότητες…
Γράφω ποιήματα γιατί κάτι ψάχνω. Κάτι για τη ζωή που θα την κάνει όμορφη. Κάτι που θα της δίνει καινούργια νοήματα που θα μας πηγαίνουν όλο και πιο πέρα. Γράφω…
Το μεγάλο ξενύχτι μνήμη Γιάννη Βαρβέρη Ο θάνατος έχει πολλές μορφές. Ετούτη τη φυλάει για τους ποιητές. Κάνει πιάτσα με ταξί. Κι έναν μουχλιασμένο Σεπτέμβρη σταματάει ξαφνικά και παίρνει…
Κοιτάζοντας εικόνες από τον πόλεμο της Γάζας αυτές τις μέρες (από την αποκομιδή των δικών μου αναγνώσεων και, ακόμα πιο δραματικές, από τα φιλμάκια στο Τικ Τοκ και στο Ίνσταγκραμ…
Ι Σκύψε, αγάπη μου, μέχρι να περάσει η μπόρα. Με όλο αυτό το σκύψιμο η πλάτη μου έχει γίνει ένα τόξο. Πότε θα εκτοξεύσεις το βέλος σου; …
Με αγγέλων φτερά Ήταν λίγο πριν κλείσουν οι ουρανοί. Μας χώριζε μια θέση αδειανή κι ένα μεγάλο διάστημα ζωής. Ήταν στο ζεστό υπόφως της καμπίνας λίγα λεπτά πριν από…