βλέποντας εικόνες μικρά κομμάτια αποκολλώνται, ο χρόνος και ο βίος, αιωρούνται, επανέρχονται, μαγνήτης είσαι, τα τραβάς, θα μπουν άραγε ποτέ στη θέση τους, ποιος θα το πει; εσύ ξέχωρα, το…
Γνωρίζουμε και αγαπάμε την Georgia O’ Keefe (15 Νοεμβρίου, 1887 –6 Μαρτίου 1986) για τη μοναδική της ματιά που διαμόρφωσε τον μοντερνισμό στην τέχνη παγκοσμίως· με τις φυσικές φόρμες της,…
Είπα δεν θα σ’ αγαπήσω πια καρφιά στον αυχένα μου έμπηξα βαθιά. Στερεώθηκα Έτσι χρόνια στήλη άλατος προχώρησα. Ψίθυροι εκκωφαντικοί κάτω απ’ τα βήματά μου βαριά πατούσα το στόμα…
Η ποίηση της Ελένης Καλαντζή αποτελεί ένα ταξίδι αυτογνωσίας, καθώς η νεαρή ποιήτρια περνάει από την εφηβεία στην ενηλικίωση, με όλους τους δισταγμούς, τους φόβους, τη μελαγχολία αυτής της μετάβασης.…
Όλοι γνωρίζουμε τον σκηνοθέτη Ντέιβιντ Λυντς, δημιουργό ενός ιδιαίτερου κινηματογραφικού είδους που κινείται ανάμεσα στο σουρεαλισμό, στο μυστήριο, στον τρόμο, στο νέο-νουάρ, στο καθημερινό αμερικάνικο κιτς και στη μη γραμμική…
Η επιστολή που ακολουθεί γράφτηκε από τον Κουρτ Βόννεγκατ (1922 – 2007) το 1988 για το περιοδικό TIME. Ο συλλογισμός του συγγραφέα καταλήγει σε επτά συμβουλές τις οποίες απευθύνει στους…
Θα σας πω μιαν ιστορία/ που δεν είναι κωμωδία/ μα ούτε είναι τραγωδία/ Είναι απλώς μια ιστορία/ για έναν νεαρό κιουρέτορ και μια όμορφη κυρία/ Σε αμαρτωλά μουσεία. Είναι…
Μια επίσκεψη στον παππού (απόσπασμα) Ξύπνησα μες στη μαύρη νύχτα από ένα όνειρο γεμάτο καμτσίκια και λάσα μακριά σαν ερπετά και άμαξες που δραπέτευσαν από ορεινά περάσματα, και πλατιούς, ανεμόδαρτους…
«Πριν πολύ καιρό, πάνε χρόνια, διάβασα ένα βιβλίο με τίτλο Το Σύννεφο της Αμφιβολίας. Γραμμένο από έναν ανώνυμο μυστικιστή – πότε ακριβώς δεν ξέρω – ίσως τον δέκατο τέταρτο αιώνα,…
Πάντα έλεγα ότι η μητέρα μου ήταν μια γυναίκα σιωπηλή. Ήταν κάτι που θεωρούσα ότι είναι οικογενειακό χαρακτηριστικό, ένας ψυχισμός δίκοπο μαχαίρι. Μάλλον δύσκολος για ένα παιδί. Που γίνεται ο…
Η συνομιλία με τον άγνωστο συγγραφέα Π.Χ. (κατά κόσμον ερασιτέχνη βιβλιοδέτη εδεσματολογίων ορ’ ντ’ εβρ) η οποία, θέλοντας να αποκαλύψει ακόμα πιο άγνωστες πτυχές της ζωής του, παραμερίζει το άπατο…
Δύο αστυνομικοί τον προσπέρασαν ρίχνοντάς του μια ματιά. Ο Ρούφους γύρισε αλλού σηκώνοντας τον γιακά του δερμάτινου σακακιού του. Ο άνεμος τον περόνιαζε μέσα από το καλοκαιρινό του παντελόνι.…
