Έλενα Κουρή: δυο ποιήματα

Τα σκεύη Με την ηχώ της αλουμίνιας αθανασίας με προσφωνούν τα εμαγιέ και οι παλαιοί τσίγκοι Με αποκαλούν χειροποίητή της τροφής πέψη σημείο βρασμού κι αμφίβια δράση μιας διπλής  ζωής…

0 Comments

Έλενα Κουρή: Στη φασαρία του παντοπωλείου

Τα πολυποίκιλα ράφια ασφυκτικά φορτωμένα και η παγωμένη ένταση του πέτρινου δαπέδου, κουβεντιάζουν για 'σένα Τα μεγέθη, τα είδη, τα χρώματα, τα στοιβαγμένα αλουμίνια κοσμούν εσένα Γυαλί ξύλο και πέτρα…

0 Comments

Έλενα Κουρή: Εξοχή ή Κάπου στην πλατεία Αμερικής

Τα μικρά αστεία πράγματα που συμβαίνουν εδώ γύρω αδυνατώ να στα περιγράψω καθαρά Ο γέρος και το πιτσιρίκι απέναντι μου μπαίνουν στο χώρο της πλατείας με  βλέμμα που  πεινασμένης αλεπούς…

0 Comments

Ελενα Κουρή: Οι κρίνοι

Συνήθιζε τη μεγάλη εβδομάδα να κόβει αυτούς τους ρωμαλέους άσπρους κρίνους τους είχε για νεκρολούλουδα Παχύρευστα υγρά σχεδόν κολλώδη έβγαιναν απ'τον κορμό τους κυλούσαν ίσαμε τα δάχτυλα καθώς τους ξερίζωνε,…

0 Comments

Ελένη Κουρή: δυο ποιήματα

ΒΑΘΜΗΔΟΝ     Αυξάνομαι επί των αστικών αποστάσεων Σήμερα οδηγούμαι από ένα σώμα κύμβαλο τραντάζομαι καθώς συγκρούομαι Πάνω στη φτέρνα μου βαθμηδόν μεγαλώνω Βήμα το βήμα σήμερα είμαι τόση αύριο…

0 Comments