Poética - Ποιητική Η αλήθεια θέλει κότσια. Ο στίχος μου, Μπορεί όμοιος με άχυρο, αβρός Σε πολυτελείς αίθουσες με ποικίλα αρώματα και φώτα πλούσια, να βαδίσει, ριγώντας…
Καταλίνα και Καταλίνα Εκείνο το απόγευμα, όπως κάθε απόγευμα, η Καταλίνα σιδέρωνε φορώντας κομπινεζόν και σουτιέν για να ανακουφίζεται από τη ζέστη. Το δωμάτιο ήταν στενό και η ατμόσφαιρα…
Η Γενοβέφα με περιμένει πάντα ´´Toujours J´espere quelqu´un´´. U.M. Εμφανιζόταν αυτή την ώρα στη σκοτεινή πλευρά του δρόμου. Περιμένεις κάποιον; Της έλεγα εγώ. Και αυτή μου απαντούσε: Πάντα περιμένω…
Η γιγάντια χελώνα Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος που ζούσε στο Μπουένος Άϊρες. Ήταν ευτυχισμένος γιατί ήταν άντρας γερός και δουλευτής. Μια μέρα όμως αρρώστησε και οι γιατροί τού είπαν…
Το ευτυχισμένο καλοκαίρι της κυρίας Φορμπς Το απόγευμα επιστρέφοντας στο σπίτι βρήκαμε στην κάσα της πόρτας καρφωμένο…
6D=5P Την άνοιξη λοιπόν και οι Κυδώνιες μηλιές ανθούν καθώς ποτίζονται από των ποταμών τα ρεύματα Όπου των παρθένων κήπος ανέγγιχτος Και του αμπελιού τα άνθη Κάτω από τα σκιερά…
Τα αγόρια Ήταν πέντε ή έξι, όμως έτσι όπως έρχονταν όλα μαζί από τη δημοσιά, μας φαίνονταν δεκαπέντε ή και είκοσι. Έφταναν σχεδόν πάντα τις ώρες της σιέστας, όταν ο…
MI CABALLERO O κύριός μου Με ξυπνούσε Τα πρωινά Με ένα μεγάλο φιλί Ο μικρός μου. Καβαλίκευε Το στήθος μου, Έφτιαχνε χαλινάρια με τα μαλλιά μου. Μεθυσμένος αυτός…
DOS PATRIAS Δυο πατρίδες έχω εγώ: Την Κούβα και τη νύχτα Ή μήπως είναι μια οι δυο τους; Πριν καλά καλά απεκδυθεί το μεγαλείο του ο ήλιος, με μακριά…
Η μικρότερη κούκλα A prof. José Ramón González García Η γριά θεία από πολύ νωρίς είχε βγάλει το καρεκλάκι της στο μπαλκόνι που έβλεπε στη φυτεία του ζαχαροκάλαμου.…
Το άλογο από κοράλλι Ήμασταν τέσσερις στο πλοιάριο που πηγαίναμε να ψαρέψουμε αστακούς. Η Εουμέλια είχε μόνο ένα κατάρτι, όταν λοιπόν τη νύχτα κάποιος από μας έπιανε στα χέρια…
Στη μνήμη του Καθηγητή Αριστόξενου Σκιαδά Πουλάρι θρακικό, πώς κοιτώντας με με πονηριά στα μάτια σκληρά μου φεύγεις, νομίζεις τάχα πως εγώ τίποτα σωστό δεν ξέρω; Μα να…
