Φάνης Κωστόπουλος: ROBIN HOOD
Ίσως να μην έχω δίκιο. Τα γεγονότα όμως και η απόσταση που με χωρίζει απ΄ αυτά δείχνουν ότι έτσι είναι τα πράγματα. Χωρίς τον Ρομπέν των δασών και τον…
Ίσως να μην έχω δίκιο. Τα γεγονότα όμως και η απόσταση που με χωρίζει απ΄ αυτά δείχνουν ότι έτσι είναι τα πράγματα. Χωρίς τον Ρομπέν των δασών και τον…
Tο βρίσκω, φίλε μου, πολύ ανθρώπινο αλλά και σύμφωνο προς τον κώδικα της μακρόχρονής φιλίας μας ν’ ανταποδώσω το τηλεφώνημά σου με ένα γράμμα, που,…
Στα διακόσια χρόνια που μετράει η χώρα μας στον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης το καφενείο ήταν και είναι ακόμα για τον Έλληνα το δεύτερο σπίτι του. Εκεί εκκλησιάζεται τις…
Και οι δυο ποιητές μού ήταν αγαπητοί από τα μαθητικά μου χρόνια. Ο Μπάιρον έμεινε στη σκέψη μου και στην καρδιά μου περισσότερο. Ο Βιργίλιος παραχώρησε, κάποια στιγμή, ευγενικά…
Λίγοι είναι οι άνθρωποι, αν δεν είμαι μόνο εγώ, που θεωρούν το φθινόπωρο ωραιότερη εποχή από την άνοιξη και το καλοκαίρι. Δε θέλω βέβαια να πω με…
« Άφθονα ίχνη γλαυκού μέσα στο αίμα», που, ενώ για τον Ελύτη αυτό σημαίνει ουρανό και θάλασσα, για μένα, το κάποτε αλάνι…
Ε! και να ήμην βασιλιάς ∙ πλην των Ελλήνων μόνον ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ (αντιβασιλικός ποιητής) Στα 200 περίπου χρόνια που…
Τους θυμήθηκα στις 30 του Νοέμβρη το 2002. Ήταν η μέρα που η τέφρα του Αλέξανδρου Δουμά - όντας μέσα σε δρύινο φέρετρο και ακολουθούμενη τιμητικά από τον Πρόεδρο…
Στα παιδικά μου χρόνια, κάθε Κυριακή πρωί, ήθελα δεν ήθελα, μ’ έντυνε η μάνα μου με τα καλά μου ρούχα και μ’ έστελνε στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών για τη…
Στις δεκαετίες του του ΄40 και του ΄50, για την ακρίβεια στα πρώτα δέκα χρόνια μετά τον Πόλεμο και την Κατοχή, που δεν υπήρχαν σε ελληνικό σπίτι, όπως σήμερα,…
Φίλος των στίχων πάντοτε, μα και οδηγημένος Απ’ τον θεό της ποίησης,…
Οι πρώτοι μου φίλοι (το έχω πει και αλλού) ήταν οι αθηναϊκοί δρόμοι. Μετά έγιναν οι τόποι οι μακρινοί. Να τους γνωρίσω με το ταξίδι ήταν αδύνατο. Η μόνη…