Οι συγγραφείς της Νεότερης και σύγχρονης ιστορίας τεύχος Α΄ Β. Σκουλάτος, Ν. Δημακόπουλος και Σ. Κόνδης είχαν φροντίσει, όταν πρωτοδιδάχτηκε το βιβλίο, να διορθώσουν τα λάθη που τους υπέδειξαν άλλοι…
Είχε αρχίσει να ψιχαλίζει όταν έσπρωξα την πόρτα και μπήκα στην ταβέρνα, αφήνοντας πίσω μου τη βουή του δρόμου και τη βροχή που ερχόταν. Ήταν ακόμα πρωί…
O γάτος, αυτός εκεί, είναι, όπως βλέπετε, στη γωνιά του και μέσα στη γούνα του. Έχει τη ζεστασιά του, νιώθει καλά και είναι μονάχος του. Έχει - δεν μπορούσε να…
Έβαλα τις παντούφλες μου και φόρεσα τη ρόμπα μου. Σκούπισα ένα δάκρυ που μου θόλωνε τα μάτια, γιατί στην προκυμαία φυσούσε παγωμένος βοριάς. Μια λαμπερή φωτιά έκαιγε στο τζάκι του…
Όσο ήμουν παιδί Και είχα την καρδιά στο στόμα Το βιβλίο μου ήταν οι δρόμοι. Κάθε μου βήμα και μια συλλαβή …
(Η σχέση μας με τα πράγματα είναι καμιά φορά πιο στενή από όσο νομίζουμε) Ήμουν μικρό παιδί, θυμάμαι, και τις μέρες των Χριστουγέννων τα σπίτια και οι…
Κάθε Σάββατο μας πήγαιναν για εξομολόγηση. Αν κάποιος μπορεί να μου πει γιατί, θα μου κάνει μεγάλη χάρη. Αυτή η πρακτική με γέμιζε πολύ σεβασμό αλλά και στενοχώρια συνάμα. Δε…
Ο κύρης μου, ο ήρωας ο χαμογελαστός - Που 'χε πάντα γι’ ακόλουθο τον ακριβό του ουσάρο, Για το ψηλό του ανάστημα και την παλικαριά του --- Πέρναγε…
Η Πεύκη είναι παράδεισος. Αυτό το ξέρουν ακόμα και οι σκύλοι. Στην πολυκατοικία που μένω, έχουμε ένα όμορφο, κάτασπρο και πανέξυπνο κανίς, τον Τόμπι ή Τωβία, όπως τον φωνάζω εγώ,…
Συχνά, όταν αναφέρομαι στις σχολικές μου ‘’ανδραγαθίες’’, παραδέχομαι, με σατανική απάθεια θα έλεγα, ότι ήμουν ολέθριος για το σχολείο. Και πράγματι ήμουν, γιατί σχεδόν πάντα οι ταραξίες μαθητές δεν έχουν…
Είναι αλήθεια ότι στην ποίηση του Κώστα Ουράνη δεν υπάρχουν στίχοι με σκοτεινό νόημα. Με κανένα, λοιπόν, τρόπο…
