Φωτεινή Κονταργύρη: ένα ποίημα

Χαρτιά Βουΐζουν τα μάτια μου Κιλά εγγράφων πηγαινοέρχονται σαν δίσκοι μ' εξωτικά εδέσματα Βουνά χαρτιού Στοίβες ολόκληρες Ντάνες μικρές με λαστιχάκια Ντάνες μεγαλύτερες με λάστιχα γερά Ελέγχονται προσεκτικά τα πάντα…

0 Comments

Φωτεινή Κονταργύρη: Συμφιλίωση αριθμός 17.856

Συμφιλίωση αριθμός 17.856 Υπάρχουν νεκροί πιο ζωντανοί απ’ τους ζωντανούς Και ζωντανοί πιο νεκροί και από νεκρούς Ποιος αμφιβάλλει; Αλλά δεν είμαι Θεός Ένας ιεροκήρυκας μόνο φτωχός Πώς να ρωτήσω…

0 Comments
Read more about the article Φωτεινή Κονταργύρη: Οδοιπορικό
OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Φωτεινή Κονταργύρη: Οδοιπορικό

Διάβαζα πολύ Έγραφα λιγότερο Μιλούσα λίγο Πάντα λιγότερο από όσο έγραφα και διάβαζα Γνώρισα πολλούς Θυμάμαι πια λιγότερους από όσους γνώρισα Αγάπησα λίγους από αυτούς Ερωτεύτηκα ακόμη λιγότερους Περπατάω πολύ…

0 Comments

Φωτεινή Κονταργύρη: Έφεση

Ο Franz με σύστησε σαν αδερφή του Δεν κατάλαβα τότε γιατί, αλλά γενικώς είχε πλάκα ο Franz Χαμογέλασα εγκάρδια στον έμπορο φίλο του, αποδεχόμενη την καινούρια μου ιδιότητα Συνεχίσαμε τον περίπατό μας στη…

0 Comments

Φωτεινή Κονταργύρη: Στόχος

ΣΤΟΧΟΣ       Ένα πιστόλι αόρατο στον κρόταφο που με βαραίνει Προβάλλει όλα τα χρόνια μου σε βιβλικά δευτερόλεπτα Εικόνες λέξεις αγγίγματα πράσινα βλέμματα Αγάπες πόθοι ερημιές φωτισμένα σκοτάδια…

0 Comments