ΗΡΟΔΟΤΟΥ Ἱστορίαι VIII 61-62 (Βλ. σχ. 1) […] Eνώ έλεγε αυτά ο Θεμιστοκλής, του επιτέθηκε πάλι ο Κορίνθιος Αδείμαντος, ζητώντας επιτακτικά να σιωπά ο άνθρωπος που δεν έχει πατρίδα…
Δύο φράσεις της καθομιλουμένης επινοημένες με βάση το ουσιαστικό «χέρι», οι οποίες έχουν αρχαιοελληνική προέλευση. Η πρώτη, παροιμία που χρησιμοποιείται για τις περιπτώσεις όπου υπάρχουν…
Ο Ξέρξης, αφού με την ανατολή του ηλίου πρόσφερε σπονδές, περίμενε την ώρα που η αγορά γεμίζει κόσμο2 και εξαπέλυσε επίθεση, επειδή αυτή την παραγγελία είχε από τον Εφιάλτη.…
Αυτά τους είπε κι από το άρμα κάτω γκρέμισε τον Πείσανδρο χτυπώντας τον στο στήθος με το δόρυ· κι αυτός στο χώμα έπεσε ανάσκελα. Τότε ο Ιππόλοχος από το άρμα…
Ηρόδοτος: […] Αυτές είναι οι έντεκα παλιές πόλεις των Αιολέων.* Γιατί μία από αυτές, τη Σμύρνη, την πήραν οι ΄Ιωνες.[…] Λουκιανός (2ος αι. μ. Χ.): «Τέτοια είναι τα κάλλη της…
Τα παραπάνω δύο πλάσματα του ζωικού βασιλείου έχουν κάτι κοινό: το όνομά τους τα συνδέει με την περιοχή του Εύξεινου Πόντου. Και πρώτα το μικρό τρωκτικό, ο μῦς1…
Χορός: Ξένε,3 στης χώρας τούτης με τα όμορφα άλογα4 τα μέρη ήρθες, τα μέρη τα καλύτερα της γης μας, στον Κολωνό, που ’χει το χώμα το λευκό και όπου, πάν’…
1450b 16 […] To σκηνικό μέρος της παράστασης προσφέρει βέβαια μεγάλη ευχαρίστηση, όμως είναι το πιο άτεχνο και ελάχιστα συγγενές στοιχείο της ποιητικής τέχνης. Γιατί η δύναμη της τραγωδίας υπάρχει…
Μία ποιητική λέξη της αρχαίας Ελληνικής με αισθαντική αύρα είναι το σύνθετο επίθετο ἡδύπνοος-ον ή συνηρημένο ἡδύπνους-ουν. Στον σχηματισμό του ως πρώτο συνθετικό έχει το επίθετο ἡδύς, το οποίο…
Όταν μέσα στο πλουμιστό κιβώτιο ‒ με τον αέρα μανιασμένο να φυσάει και με τη θάλασσα ανταριασμένη ‒ ο φόβος την αφάνιζε έχοντας μάγουλα υγρά…
Η λόγια αυτή φράση που χρησιμοποιούμε σήμερα μεταφορικά για άνθρωπο με τη σημασία «υποχωρώ, αλλάζω τακτική» έχει επιβιώσει ώς τις μέρες μας από τους αρχαίους χρόνους. Το ρήμα ἀνακρούω…
Περί τζιτζικιών και μυρμηγκιών συνέχεια. Τσουπ, να ’μαι πάλι εγώ, η αφεντιά μου η αρχαία, να τρέχω αυτή τη φορά πίσω από δύο μεταμορφωμένα όντα, τα τζιτζίκια της Μάρθας (Χριστοφόγλου)…
