Γιούλη Ζαχαρίου:  Ο κόσμος είναι μια έρημος; “Ένας ελέφαντας στέκεται ακίνητος”   σκηνοθεσία Χου Μπο   2018

    Είναι δυνατόν σήμερα, την εποχή των multicinema και του Netflix, η πρώτη, κάθε άλλο παρά διασκεδαστική, 4ωρη κινέζικη ταινία του άγνωστου 29χρονου Χου Μπο, να γεμίζει ασφυκτικά μια…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Με το μάτι της  Ίριδας “Δύση Ηλίου”  (Sunset)  σκην. Λάζλο Νέμες , 2018

Ας το πάρουμε απόφαση όλοι, θιασώτες και πολέμιοι: ο Νέμες δεν έχει σκοπό να βάλει νερό στο κρασί του… Όπως και στον Γιό του Σαούλ, εξακολουθεί να ερευνά νέους τρόπους…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Οσκαρική συνταγή… ( Το πράσινο βιβλίο του  Πίτερ Φαρέλι   2018)

Στις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’60, δυο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι – ο ένας μαύρος, ομοφυλόφιλος, επιτυχημένος πιανίστας, πλούσιος, καλλιεργημένος και εκλεπτυσμένος, ο άλλος, Ιταλός μετανάστης, μπράβος σε νυχτερινά κέντρα, οικογενειάρχης, άξεστος…

1 Comment

Γιούλη Ζαχαρίου: Το τίμημα της εξουσίας ‘’Η Ευνοούμενη’’   (‘’The Favourite’’) του  Γιώργου  Λάνθιμου   2018

Αν κάτι αλλάζει μες  στα χρόνια στη φιλμογραφία του Λάνθιμου είναι ο συνεχής πειραματισμός στις τεχνικές και (ειδικά στην ‘’Ευνοούμενη’’) η επιλογή του ιστορικού είδους – μια επιλογή τολμηρή, αφού…

8 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου:  Κορεέντα την εποχή της… παγοσμιοποίησης

"Κλέφτες καταστημάτων"  του Hirokazu Koreeda   (2018) Η πίσω όψη, η άναρχη, η εκτός πλαισίου, λούμπεν όψη μιας αυστηρά δομημένης, αξιοθαύμαστα παραγωγικής, πρωτοπόρα ανεπτυγμένης κοινωνίας, της ιαπωνικής – και όχι μόνο…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Είδος υπό εξαφάνιση…. ‘’Περίπτωση Συνείδησης’’  του Βαχίντ Τζαλιλβάντ, Ιράν 2018

Σήμερα μοιάζει αφελές, σχεδόν εκτός τόπου και χρόνου. Σε κάποιο μέλλον όχι και τόσο μακρινό  πολύ φοβάμαι ότι θα θεωρείται επικίνδυνο και -  γιατί όχι - απαγορευμένο, εκτός νόμου… Αναφέρομαι…

1 Comment

Γιούλη Ζαχαρίου: Η Μπλε

Λιγνή, κλαράκι. Με ατίθασο  κατσαρό και  μάτι ανήσυχο. Με περίμενε κάθε Ιούνιο στο νησί, εμένα την πρωτευουσιάνα, να συνεχίσουμε τα μυστικά μας από κει που τα αφήσαμε το περασμένο καλοκαίρι. Πήγαινε…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου, Θεατής με πολυεστιακά:  Ο ψυχρός πόλεμος του έρωτα  

Ψυχρός πόλεμος, του Πάβελ Παβλικόφσκι, 2018 Σε πρώτο πλάνο η ιστορία μιας μοιραίας ερωτικής σχέσης και στο βάθος η μεγάλη Ιστορία, που κινεί άμεσα ή έμμεσα τα νήματα της ανθρώπινης…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου, Θεατής με πολυεστιακά:  Τα παιδιά του ‘’τελευταίου θρανίου’’

‘’Το Ατελιέ’’   του Λοράν Καντέ    2017 Τους θυμήθηκα έντονα βγαίνοντας από την προβολή. Μου ήρθαν ένας ένας στο νου, κι ας έχω ξεχάσει ονόματα και χρονολογίες. Ήταν όλοι μαθητές μου,…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Θεατής με πολυεστιακά – Ο δικός μου Ταρκόφσκι

Αποκαλυπτική εμπειρία υπήρξαν για μένα όλες οι ταινίες του μεγάλου ρώσου δημιουργού. Αποκαλυπτικές μιας άλλης πραγματικότητας, άγνωστης και όμως εκπληκτικά οικείας, περίκλειστης  και όμως απροσδόκητα ανοιχτής στην ‘’αθώα’’ ματιά ενός…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Σινεμά με τον ‘’εχθρό’’ μου…. ‘’Μυστικό συστατικό’’ 2017  FYROM του Γκιόρτσε Σταβρέσκι

‘’Ευθύ σινεμά’’, ρεαλιστικό μέχρι ωμότητας και βαθιά ανθρώπινο. Η δραματική έναρξη λειτουργεί παραπλανητικά και δεν προϊδεάζει για τη διασκεδαστική συνέχεια αυτής της ‘’διακριτικής κωμωδίας’’, όπως τη χαρακτήρισε ο δημιουργός της.…

2 Comments