Γιάννης Κονδυλόπουλος: Νόστιμον ήμαρ
Τριάντα χρόνια ταξιδεύανε. Ήταν γερό σκαρί η τριήρης τους, θα ’λεγες ζυμωμένη με τους μυς και με τις ράχες τους. Εψές το βράδυ γύρισαν στ’ αμπάρι μιας ολκάδος. Είχανε ξαρμυρίσει…
Τριάντα χρόνια ταξιδεύανε. Ήταν γερό σκαρί η τριήρης τους, θα ’λεγες ζυμωμένη με τους μυς και με τις ράχες τους. Εψές το βράδυ γύρισαν στ’ αμπάρι μιας ολκάδος. Είχανε ξαρμυρίσει…
Καθ-ηλωμένοι 1. Γύρω η ήττα. Κάθε της ταυ καρφί στη μια παλάμη μας. 2. Το κροτάλισμα: «Φάλτσο τραγούδι θα ’ναι» είπες, μα έσφαλες. 3. Ένας πύραυλος στο…
Πώς να οργανώσει κανείς την κατ’ ανάγκη σύντομη βιβλιοπαρουσίαση ενός τόσο πολυεπίπεδου έργου, όπως είναι η τελευταία ποιητική σύνθεση της Παναγιώτας Λάσκαρη, που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2023 από…
Τρεις εικόνες και λίγες σκέψεις Εικόνα πρώτη: Ωραίο τραμ. Πεντακάθαρο, κυλά στις ράγες θροΐζοντας. Κατηφορίτσα και χαζεύουμε απ’ το δεξί παράθυρο την Πόλη. Και ξαφνικά, ρίγος: η Αγια-Σοφιά…
ΒΡΕΧΕΙ Βρέχει απ’ το ξημέρωμα, ακόμα βρέχει. Άσε να βγω μες στη βροχή, να δροσιστώ, διψάω. Τόση βροχή χαμένη, και εγώ να καίω… Να ’βρεχες, λέει, Παντοδύναμε,…
Αληθινά παράξενος ο γέροντας: στέκει ακίνητος στις όχθες του Καΰστρου και ψιθυρίζει πως «τὰ πάντα ῥεῖ» κι ότι κανείς δεν μπαίνει δυο φορές στο ίδιο ποτάμι. Μα εμείς, που από…
Η ΕΚΤΑΦΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ «Τρίτη 4 Ιουνίου 1946, μεσημέρι στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Ξεθάβουν τώρα – άλλα σε κάσες και άλλα γυμνά κατάσαρκα μέσα στο χώμα – τα αγάλματα. […] Ήταν…
Απόκρυφη ιστορία Ως αυλικός ιστορικός από καιρό συγγράφω και μία “Historia Αrcana”. Το ζην μού το χαρίζουνε των άθλων του τα εγκώμια, μα το ευ ζην ο κάλαμος για του…
Ανεβαίνοντας στον Ταΰγετο, έξω από το κοιμητήριο ενός χωριού που…
ΦΥΤΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ Τελικά, στη ζωή αυτή, σημασία δεν έχει ποιο φυτό θα φυτέψεις, αλλά ποιον γείτονα θα φυτέψει πλάι σου η μοίρα. Παράδειγμα: αν ο γείτονάς σου έχει,…
Η πόλη τόσο υπέροχα γερνούσε! Με αξιοπρέπεια παλαιάς αστής σύναζε Κυριακή με Κυριακή τον χρόνο, μέχρι να φτάσουν οι γιορτές, να βάλει τα καλά της. Ένιωθες τότε τον γλυκό αναβρασμό…
ΝΙΟΒΗΣ ΛΙΘΩΔΕΣΤΕΡΟΣ (Ιωάννης Λυδος, Περί αρχών της Ρωμαίων πολιτείας, 3.61) Πώς πέτρωνε η ψυχή του! Σμίλευε στους τριγύρω του πληγές (τις έβλεπες, τις άγγιζες, τις οσμιζόσουν) όμως αυτός…